🕊️ دعای علوی مصری؛ دعای مجرب برای گشایش، دفع بلا و آرامش روحی

دعای علوی مصری از کجا آمده است؟

بر اساس منابع تاریخی، فردی به نام «علوی مصری» این دعا را از حضرت ولی‌عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) در عالم رؤیا دریافت کرده و به‌دستور امام زمان آن را به شیعیان رسانده است. علوی مصری با مشکلات و گرفتاری‌های شدید روبه‌رو بود و به‌دنبال دعا و توسل، این دعای شریف را از ناحیه مقدس دریافت کرد و به کمک آن از سختی‌ها رهایی یافت.

عالم جلیل القدر سید بن طاووس رحمه الله در «مهج الدعوات» می فرماید: دعایی که امام عصر علیه السلام به شخصی از شیعیان و اهل بیت خود در عالم خواب تعلیم فرمودند، او از ستمگری ستم دیده بود، به سبب این دعا خداوند گشایش در کار او نموده و دشمن او را نابود کرد. دعای معروف به دعای علوی مصری برای هر کار سخت و بزرگ خوانده می شود.

سید بن طاووس رحمه الله به دو طریق این دعا را نقل می کند و می فرماید: ابوالحسن علی بن حمّاد بصری گفت: ابوعبداللَّه حسین بن محمد علوی به من خبر داد که: محمد بن علی علوی حسینی مصری برایم گفت: از جانب من نزد حاکم مصر شکایت شد از قدرت او بیمناک شده و حزن و اندوه وجودم را فرا گرفت، و ترسیدم که راه رهایی نداشته باشم، قصد زیارت موالی و اجداد طاهرینم را کردم، و به حائر مولای ما اباعبدالله الحسین علیه السلام وارد شدم، از ترس غلبه حاکم مصر به حرم باصفای حضرت پناه برده و در آن مکان شریف پناهنده شدم.

مدت پانزده روز در جوار حائر حسینی علیه السلام بودم و شب و روز به دعا و زاری مشغول بودم، روزی در حالی که میان خواب و بیداری بودم قائم و صاحب زمان و ولی خدای رحمان صلوات اللَّه علیه در نظرم جلوه گر شد و به من فرمود: فرزندم! از فلانی ترسیدی؟

عرض کردم: آری، او می خواهد مرا بکشد؛ و چنین و چنان کند، من بر آقایم پناه آورده ام تا از آنچه برای من اراده کرده شکایت کنم، و او مرا از دست آن ظالم برهاند. حضرت فرمود: آیا پروردگار خود و پدران گرامت را با دعاهایی که پیغمبران سلف در شدّت و سختی می خواندند و خدا سختی را از آنان بر می داشت، نخوانده ای؟

عرض کردم: کدام دعا است تا بخوانم؟ فرمود: شب جمعه برخیز و غسل کن و نماز شب بخوان، چون سجده شکر را بجای آوردی در حالی که بر سر دو زانو نشسته ای این دعا را بخوان.

محمد بن علی مصری می گوید: حضرت پنج شب متوالی تشریف می آوردند در حالی که من میان خواب و بیداری بودم و این دعا را برای من تکرار می فرمود، تا اینکه حفظ کردم. شب جمعه تشریف نیاورد، برخاستم و غسل نموده و لباس هایم را عوض کردم و عطر استعمال نمودم، و نماز شب را خواندم و بر سر دو زانو نشستم و خدای را با این دعا خواندم.

شب شنبه حضرت با همان هیئتی که شب های پیش تشریف می آورد، آمد؛ رو به من کرد و فرمود: ای محمد! دعایت مستجاب و دشمن تو کشته شد، و پس از تمام کردن دعا خداوند او را به هلاکت رساند.

محمد بن علی مصری می گوید: چون صبح شد قصدی جز وداع با موالیان خود (علیهم السلام) و حرکت به سوی خانه ای که از آن فرار کرده بودم نداشتم؛ چون مقداری راه رفتم ناگاه قاصدی از جانب فرزندانم با نامه ای آمد و گفت: مردی که از ترس او فرار کرده بودی به هلاکت رسید، او عدّه ای را برای مهمانی دعوت می کند، مهمانان پس از صرف شام و پذیرایی پراکنده می شوند، او با نوکران خود همانجا می خوابد،

بامدادان خبری از او نمی شود، به خانه او می روند، چون لحاف را از روی او برمی دارند می بینند سرش را از قفا بریده و خونش جاری است. این قضیه شب جمعه اتفاق افتاده و نمی فهمند چه کسی این کار را کرده است. فرزندانم پیغام داده بودند که سریعاً به خانه بروم. موقعی که به منزل رسیدم و از قتل و ساعت اتفاق آن پرسیدم درست همان موقعی را گفتند که من دعا را تمام کرده بودم.

(بحارالانوار، ج92، ص267)

مهم‌ترین خواص دعای علوی مصری

🔹 گشایش کارها و درهای بسته
🔹 دفع سحر و طلسم
🔹 دفع چشم زخم و حسادت
🔹 محافظت از شر دشمنان و افراد بدخواه
🔹 رفع ترس، اضطراب و دلهره‌های بی‌دلیل
🔹 ایجاد آرامش درونی و افزایش توکل به خداوند

دعای علوی مصری برای چه کسانی مناسب است؟

• افرادی که درگیر طلسم، حسادت یا انرژی منفی هستند
• کسانی که در زندگی با گره‌های عجیب و ناپیدا مواجه‌اند
• افرادی که به‌دنبال آرامش روحی و قلبی هستند
• اشخاصی که از تنهایی، اضطراب یا فشار روانی رنج می‌برند
• یا هر کسی که به دنبال رحمت خاص خداوند در زندگی‌اش است...

🛠️زمان و شرایط خواندن دعای علوی مصری

بر اساس روایت مؤكد:

1. غسل کردن در شب جمعه.
2. خواندن نماز شب.
3. پس از سجده شکر – نشستن روی دو زانو – متن دعا خوانده شود
4. خواندن دعای با حضور قلب و درخواست نیت مشخص قوی است.
   🔹 حتماً با وضو و نیت خالصانه
   🔹 بهتر است در محیطی آرام، با سوز دل و توجه قلبی خوانده شود
   🔹 همراه کردن این دعا با ذکر یا الله، یا رحمان، یا فارج الهموم بسیار تأثیرگذار است

✨ خواص دعای علوی مصری:

خاصیت اصلی

فایل صوتی دعای علوی مصری با صدای محمد رضا طاهری

فایل صوتی دعای علوی مصری با صدای عابس

 فایل صوتی دعای علوی مصری با صدای مهدی فانی

 فایل صوتی دعای علوی مصری با صدای فرهمند

 متن دعای علوی مصری

رَبِّ مَنْ ذَا الَّذي دَعاك فَلَمْ تُجِبْهُ، وَمَنْ ذَا الَّذي سَأَلَك فَلَمْ تُعْطِهِ، وَمَنْ ذَا الَّذي ناجاك فَخَيبْتَهُ، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَيك فَأَبْعَدْتَهُ.

بارخدایا! چه کسی دعا کرد و تو او را اجابت نفرمودی؟ کدامیک از بندگان دست نیاز به سوی تو دراز کرد و تو او را محروم نمودی؟ کدام بنده ای با تو مناجات کرد و تو را مأیوس ساختی؟ چه کسی از بندگانت تقاضای نزدیک بودن به تو را داشت و تو او را از در خانه ات راندی؟

وَرَبِّ هذا فِرْعَوْنُ ذُوا الْأَوْتادِ، مَعَ عِنادِهِ وَكفْرِهِ وَعُتُوِّهِ وَ إِذْعانِهِ الرُّبُوبِيةَ لِنَفْسِهِ،

خداوندا! آن فرعونی که در مقابل دستگاه با عظمت تو کاخها برافراشت و سرکشیها نمود و دعوی خدایی کرد

وَعِلْمِك بِأَنَّهُ لايتُوبُ، وَلايرْجِعُ وَلايئُوبُ، وَلايؤْمِنُ وَلايخْشَعُ،

و با اینکه تو می دانستی، توبه نمی کند و قلبش در برابر ذات پاک تو خاضع نخواهد شد،

اسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَأَعْطَيتَهُ سُؤْلَهُ، كرَماً مِنْك وَجُوداً،

دعایش را مستجاب کردی و خواسته او را برآوردی و با اینکه حاجت او برای ذات پاک تو

وَقِلَّةَ مِقْدارٍ لِما سَئَلَك عِنْدَك، مَعَ عِظَمِهِ عِنْدَهُ، أَخْذاً بِحُجَّتِك عَلَيهِ،

  ناچیز و برای او بزرگ بود تو حجّت را بر او اتمام کردی

وَتَأْكيداً لَها حينَ فَجَرَ وَكفَرَ، وَاسْتَطالَ عَلي قَوْمِهِ وَتَجَبَّرَ، وَبِكفْرِهِ عَلَيهِمُ افْتَخَرَ،

هنگامی که به ذات پاک تو کفر ورزید و راه بدیها را پیمود و بر ملّت خود راه ظلم و ستم در پیش گرفت

وَبِظُلْمِهِ لِنَفْسِهِ تَكبَّرَ، وَبِحِلْمِك عَنْهُ اسْتَكبَرَ، فَكتَبَ وَحَكمَ عَلي نَفْسِهِ جُرْأَةً مِنْهُ،

 و در سایه ی کفر خود بر‌ آنها استیلا یافت و بر آنان فخر می فروخت و از حلم تو سوء استفاده کرد و راه تکبّر در پیش گرفت و خود بر خویشتن حکم نمود،

أَنَّ جَزاءَ مِثْلِهِ أَنْ يغْرَقَ فِي الْبَحْرِ، فَجَزَيتَهُ بِما حَكمَ بِهِ عَلي نَفْسِهِ.

 که پاداش کسی مانند او غرق شدن در دریاست و تو نیز آن حکم را اجرا فرمودی و او را در دریا غرق کردی.

إِلهي وَأَنَا عَبْدُك، ابْنُ عَبْدِك وَابْنُ أَمَتِك، مُعْتَرِفٌ لَك بِالْعُبُودِيةِ، مُقِرٌّ بِأَنَّك أَنْتَ اللَّهُ خالِقي، لاإِلهَ لي غَيرُك، وَلا رَبَّ لي سِواك، مُوقِنٌ بِأَنَّك أَنْتَ اللَّهُ رَبّي، وَإِلَيك مَرَدّي وَإِيابي، عالِمٌ بِأَنَّك عَلي كلِّ شَي ءٍ قَديرٌ، تَفْعَلُ ما تَشاءُ وَتَحْكمُ ما تُريدُ، لا مُعَقِّبَ لِحُكمِك، وَلا رادَّ لِقَضاءِك، وَأَنَّك الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْباطِنُ، لَمْ تَكنْ مِنْ شَي ءٍ، وَلَمْ تَبِنْ عَنْ شَي ءٍ، كنْتَ قَبْلَ كلِّ شَي ءٍ، وَأَنْتَ الكائِنُ بَعْدَ كلِّ شَي ءٍ، وَالْمُكوِّنُ لِكلِّ شَي ءٍ، خَلَقْتَ كلَّ شَي ءٍ بِتَقْديرٍ، وَأَنْتَ السَّميعُ الْبَصيرُ.

بار خدایا! من بنده ای از بندگان و فرزند بنده و کنیزی از کنیزان توام؛ به خدایی تو معترفم و به اینکه خدایی نیست جز ذات پاک تو که یگانه آفریننده و تنها خدا و تربیت کننده ی منی. معتقدم که خدا و رب من تو هستی که بر همه چیز توانایی و هرچه بخواهی انجام می دهی و هر حکمی را که اراده فرمایی، صادر می کنی. هیچ کس نمی تواند حکم تو را رد کند و حتماً فرمان تو باید اجرا شود. اول جهان هستی و آخر آن، ظاهر آن و باطن آن تویی. از چیزی خلق نشده و از چیزی جدا نشده ای. قبل از هر چیز تو بوده ای و پس از آن نیز تو خواهی بود. همه چیز را تو آفریدی و آفرینش همه موجودات بر اساس تقدیر حکیمانه تو مقرّر است و تو شنوا و دانایی.

وَأَشْهَدُ أَنَّك كذلِك كنْتَ وَتَكونُ، وَأَنْتَ حَي قَيومٌ، لاتَأْخُذُك سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ، وَلا تُوصَفُ بِالْأَوْهامِ، وَلا تُدْرَك بِالْحَواسِّ، وَلا تُقاسُ بِالْمِقْياسِ، وَلا تُشَبَّهُ بِالنَّاسِ، وَأَنَّ الْخَلْقَ كلَّهُمْ عَبيدُك وَ إِماؤُك، أَنْتَ الرَّبُّ وَنَحْنُ الْمَرْبُوبُونَ، وَأَنْتَ الْخالِقُ وَنَحْنُ الْمَخْلُوقُونَ، وَأَنْتَ الرَّازِقُ وَنَحْنُ الْمَرْزُوقُونَ.

شهادت می دهم که ذات پاک تو چنین بوده و چنین خواهد بود. ذات مقدّست زنده است و نظام جهان هستی در سایه وجود تو اداره می شود و سستی و خواب در وجودت راه ندارد. همگان از عهده وصف تو ناتوانند و با حواس ظاهر (چشم، گوش و…) شناخته نخواهی شد. با مقیاسها و معیارهای متداول میان مردم تو را نمی توان سنجید و به انسان ها نمی توان تشبیهت کرد. نمی توان آفریده شدگان همه بنده و کنیز تو اند و تو پروردگار مایی و ما مخلوق تو و اسیر قدرت بی نهایت تو هستیم. آفریننده ما تویی و ما، آفریده تو هستیم. تو روزی دهنده ما هستی و ما روزی خواران تو هستیم.

فَلَك الْحَمْدُ يا إِلهي، إِذْ خَلَقْتَني بَشَراً سَوِياً، وَجَعَلْتَني غَنِياً مَكفِياً، بَعْدَ ما كنْتُ طِفْلًا صَبِياً، تَقُوتُني مِنَ الثَّدْي لَبَناً مَريئاً، وَغَذَّيتَني غَذاءً طَيباً هَنيئاً، وَجَعَلْتَني ذَكراً مِثالًا سَوِياً.

اینک تو را حمد می کنم که مرا انسانی کامل [از نظر اعضاء و جوارح] خلق فرمودی و از غیر خودت بی نیازم ساختی. کودکی خردسال بودم که از سینه مادر شیر گوارایی برای آماده نمودی و غذایی پاکیزه و گوارا در دسترسم قرار دادی و بدین وسیله رشد کرده، قامتی رسا یافتم.

فَلَك الْحَمْدُ حَمْداً إِنْ عُدَّ لَمْ يحْصَ، وَ إِنْ وُضِعَ لَمْ يتَّسِعْ لَهُ شَي ءٌ، حَمْداً يفُوقُ عَلي جَميعِ حَمْدِ الْحامِدينَ، وَيعْلُو عَلي حَمْدِ كلِّ شَي ءٍ، وَيفْخُمُ وَيعْظُمُ عَلي ذلِك كلِّهِ، وَكلَّما حَمِدَ اللَّهَ شَي ءٌ.وَالْحَمْدُ للَّهِ كما يحِبُّ اللَّهُ أَنْ يحْمَدَ، وَالْحَمْدُ للَّهِ عَدَدَ ما خَلَقَ، وَ زِنَةَ ما خَلَقَ، وَ زِنَةَ أَجَلِّ ما خَلَقَ، وَبِوَزْنِ أَخَفِّ ما خَلَقَ، وَبِعَدَدِ أَصْغَرِ ما خَلَقَ.وَالْحَمْدُ للَّهِ حَتَّي يرْضي رَبُّنا وَبَعْدَ الرِّضا،

پس حمد و ستایش سزاور ذات پاک تو است؛ آن هم ستایشی برتر و بالاتر از ستایش همه ستایشگران که هیچ ثنایی بدان نرسد؛ ستایشی برتر از تمام اقسام حمد و ثنایی که ستایشگران انجام داده اند و ستایشی ارجمند تر از همه امور و گرانقدرتر از هر سپاسی که آفریده ای به درگاه خداوند می کند. آری، حمد مختصّ ذات پاک خداوندی است چنانکه می پسندد؛ سپاسی برابر با تعداد همه آفریدگان و هموزن همه موجودات و مساوی با بزرگترین و کوچکترین و خُردترین آنها؛ حمدی که خداوند را خرسند سازد و با خشنودی خداوند برابر باشد.

 وَأَسْئَلُهُ أَنْ يصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ يغْفِرَ لي ذَنْبي، وَأَنْ يحْمَدَ لي أَمْري، وَيتُوبَ عَلَي إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ.

از او تقاضا می کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستد و مرا ببخشد و اعمال مرا نیکو فرموده، توبه ام را بپذیرد، که او بسیار توبه پذیر و مهربان است.

إِلهي وَإِنّي أَنَا أَدْعُوك وَأَسْأَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ صَفْوَتُك أَبُونا آدَمُ عَلَيهِ السَّلامُ، وَهُوَ مُسي ءٌ ظالِمٌ حينَ أَصابَ الْخَطيئَةَ، فَغَفَرْتَ لَهُ خَطيئَتَهُ، وَتُبْتَ عَلَيهِ، وَاسْتَجَبْتَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَغْفِرَ لي خَطيئَتي وَتَرْضي عَنّي، فَإِنْ لَمْ تَرْضَ عَنّي فَاعْفُ عَنّي، فَإِنّي مُسي ءٌ ظالِمٌ خاطِئٌ عاصٍ، وَقَدْ يعْفُو السَّيدُ عَنْ عَبْدِهِ، وَلَيسَ بِراضٍ عَنْهُ، وَأَنْ تُرْضِي عَنّي خَلْقَك، وَتُميطَ عَنّي حَقَّك.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم و به اسمی قسم می دهم که برگزیده ات، پدر ما آدم(علیه السلام)،‌ تو را به آن خواند و تو او را اجابت کرده و توبه اش را پذیرفتی و در حالی که او گناه کرده و بر خودش ستم روا داشته بود، تو او را بخشیدی و دعایش را مستجاب فرمودی و او را به خود نزدیک ساختی. ای کسی که از من به من نزدیکتری! از پیشگاه مقدّست استدعا می کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و از گناهان من بگذری و از من خشنود گردی و اگر از من خشنود نمی شوی، پس مرا عفو فرما که من گناهکار و ستمگرم و لغزشم زیاد است. آری، چه بسا مولایی که ازبنده خود درمی گذرد در حالی که از او راضی نیست. تقاضای دیگرم این است که بندگانت را از من راضی نمایی و حق خودت را درباره من نادیده محسوب فرمایی.

إِلهي وَأَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ إِدْريسُ عَلَيهِ السَّلامُ، فَجَعَلْتَهُ صِدّيقاً نَبِياً، وَرَفَعْتَهُ مَكاناً عَلِياً، وَاسْتَجَبْتَ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَجْعَلَ مَآبي إِلي جَنَّتِك، وَمَحَلّي في رَحْمَتِك، وَتُسْكنَني فيها بِعَفْوِك، وَتُزَوِّجَني مِنْ حُورِها، بِقُدْرَتِك يا قَديرُ.

بارالها! من تو را به نامی می خوانم که ادریس(علیه السلام) تو را بدان خواند و تو او را به مقام راستگویان و درست کرداران و به پیامبری رساندی و مقامی بس بلند به او ارزانی فرمودی؛ دعایش را مستجاب کردی و او را به خود نزدیک ساختی. اکنون ای نزدیکتر از من به خودم! از درگاه با عظمت تو استدعا می کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و پایان کار مرا بهشت برین قرار دهی و مرا در دریای رحمت خود غوطه ور سازی و با آمرزش گناهان، مرا در بهشت جای دهی و حوریان بهشتی را با من همسر فرمایی، به توانایی بی نهایت تو ای قادر متعال!

إِلهي وَأَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ نُوحٌ، إِذْ نادي رَبَّهُ (أَنّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ* فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ* وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيوناً فَالْتَقَي الْماءُ عَلي أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ)، وَنَجَّيتَهُ عَلي ذاتِ أَلْواحٍ وَدُسُرٍ، فَاسْتَجَبْتَ دُعاءَهُ وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُنْجِيني مِنْ ظُلْمِ مَنْ يريدُ ظُلْمي، وَتَكفَّ عَنّي بَأْسَ مَنْ يريدُ هَضْمي، وَتَكفِيني شَرَّ كلِّ سُلْطانٍ جائِرٍ، وَعَدُوٍّ قاهِرٍ، وَمُستَخِفٍّ قادِرٍ، وَجَبَّارٍ عَنيدٍ، وَكلِّ شَيطانٍ مَريدٍ، وَ إِنْسِي شَديدٍ، وَكيدِ كلِّ مَكيدٍ، يا حَليمُ يا وَدُودُ.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم که نوح(علیه السلام) در سایه آن به درگاهت بار یافت و عرضه داشت: «خداوندا! من مغلوب و مقهور گشته ام، پس مرا یاری کن. و [در قرآن فرمودی که] درهای آسمان را گشودیم و بارانی کوبنده و ویرانگر فرو فرستادیم و از زمین چشمه های پر آب به جوشش درآوردیم! و آبها از زمین و آسمان به هم پیوستند و آنچه مقدّر بود، انجام شد و نوح از آن دریای خروشان نجات یافت و بر کشتی ساخته شده از چوب و میخ سوار شد.» [پروردگارا!] تو نیاز و احتیاج او را تأمین نمودی و او را به خود نزدیک ساختی. اکنون ای نزدیکترین افراد به من! از درگاهت استدعا می کنم که درود خودت را بر محمد و آل محمد فرو فرستاده، مرا از ستم هر ظالمی که اندیشه ستمی درباره من دارد رهایی بخشی و شرّ هر زمامدار جفا کار و دشمن توانا و هر صاحب قدرت خوارکننده و زور گوی کینه توز و شیطان رانده شده و انسان بدرفتاری را از من دور فرمایی و مرا از نقشه و کید فریب دهندگان در امان داری، ای بردبار و حلیم و ای خدای مهربان!

إِلهي وَأَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك صالِحٌ عَلَيهِ السَّلامُ فَنَجَّيتَهُ مِنَ الْخَسْفِ، وَأَعْلَيتَهُ عَلي عَدُوِّهِ، وَاسْتَجَبْتَ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُخَلِّصَني مِنْ شَرِّ ما يريدُني أَعْدائي بِهِ، وَسَعي بي حُسَّادي، وَتَكفِينيهِمْ بِكفايتِك، وَتَتَوَلّاني بِوِلايتِك، وَتَهْدِي قَلْبي بِهُداك، وَتُؤَيدَني بِتَقْواك، وَتُبَصِّرَني (وَتَنْصُرَني) بِما فيهِ رِضاك، وَتُغْنِيني بِغِناك يا حَليمُ.

خداوندا! تو را به نامی که بنده و پیامبرت صالح(علیه السلام) تو را به آن خواند و دعا کرد، می خوانم. تو دعایش را مستجاب نمودی و او را از فرو رفتن در زمین حفظ فرمودی و بر دشمنانش او را برتری بخشیدی و در مقام قرب، منزلش دادی. ای خداوند نزدیک! صلوات و درود مرا برحبیب خود محمد و آْل او فرو فرست و مرا از شرّ دشمنانم، ایمن دار و از بدیهای حسودان حفظم کن و خودت امور مرا کفایت نما و در زیر لوای ولایت خود مرا هدایت کن و قلب مرا به خود متوجه فرما و به وسیله تقوی و بصیرت و توفیق تحصیل رضای خود را به من عنایت کن و با بی نیازی و ثروتهای مادی و معنوی خود مرا بی نیاز فرما، ای خداوند حلیم و بردبار!

إِلهي وَأَسْأَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك وَخَليلُك إِبْراهيمُ عَلَيهِ السَّلامُ، حينَ أَرادَ نُمْرُودُ إِلْقائَهُ فِي النَّارِ، فَجَعَلْتَ لَهُ النَّارَ بَرْداً وَسَلاماً، وَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُبَرِّدَ عَنّي حَرَّ نارِك، وَتُطْفِئَ عَنّي لَهيبَها، وَتَكفِيني حَرَّها، وَتَجْعَلَ نائِرَةَ أَعْدائي في شِعارِهِمْ وَدِثارِهِمْ، وَتَرُدَّ كيدَهُمْ في نُحوُرِهِمْ، وَتُبارِك لي فيما أَعْطَيتَنيهِ، كما بارَكتَ عَلَيهِ وَعَلي آلِهِ، إِنَّك أَنْتَ الْوَهَّابُ الْحَميدُ الْمَجيدُ.

بارخدایا! تو را به همان نامی که بنده صالح و پیامبر بزرگت ابراهیم(علیه السلام) خواند و تو او را از آتش نمرود نجات دادی، می خوانم که بر محمّد و آل او درود فرستی و آتشی را که دشمنان برای من افروخته اند به جان خودشان برگردانی. آنچه را که به من عنایت فرمودی بدان گونه که بر آن حضرت (ابراهیم علیه السلام) و خاندان عزیزش مبارک نمودی، بر من نیز مبارک گردان، ای آن که ذات پاکت، بخشنده و ستوده و بزرگوار است!

إِلهي وَأَسئَلُك بِالْاسْمِ الَّذي دَعاك بِهِ إِسْماعيلُ عَلَيهِ السَّلامُ، فَجَعَلْتَهُ نَبِياً وَرَسُولًا، وَجَعَلْتَ لَهُ حَرَمَك مَنْسَكاً وَمَسْكناً وَمَأْوي، وَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَنَجَّيتَهُ مِنَ الذَّبْحِ ، وَقَرَّبْتَهُ رَحْمَةً مِنْك، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَفْسَحَ لي في قَبْري، وَتَحُطَّ عَنّي وِزْري، وَتَشُدَّ لي أَزْري، وَتَغْفِرَ لي ذَنْبي، وَتَرْزُقَنِي التَّوْبَةَ بِحَطِّ السَّيئاتِ، وَتَضاعُفِ الْحَسَناتِ، وَكشْفِ الْبَلِياتِ، وَرِبْحِ التِّجاراتِ، وَدَفْعِ مَعَرَّةِ السِّعاياتِ، إِنَّك مُجيبُ الدَّعَواتِ، وَمُنْزِلُ الْبَرَكاتِ، وَقاضِي الْحاجاتِ، وَمُعْطِي الْخَيراتِ، وَجَبَّارُ السَّماواتِ.

خداوندا! به اسمی که اسماعیل(علیه السلام) تو را بدان خواند و در سایه آن نام، او را به پیامبری رساندی و خانه خودت را منزل و پناهگاه او قرار دادی و دعایش را مستجاب نمودی و از قربانی شدن نجاتش دادی و از بهشت برایش گوسفند قربانی (فِدا) فرستادی و او را به خویش نزدیک ساختی. ای از همه نزدیکتر به من! از پیشگاه مقدّست استدعا می کنم که بر پیامبر عزیزت حضرت محمد بن عبدالله و خاندان گرامی اش درود خود را نازل فرمایی. خانه قبر مرا وسیع کن و بار سنگینی گناه را از دوشم بردار و توانمندی و پایمردی نصیبم فرما. گناهانم را بیامرز و با پاک نمودن گناهانم، مرا به مقام توبه نایل فرما. خوبیهایم را دو چندان ساز و گره از مشکلاتم بگشا و در تجارت بهره مندم ساز و آزار بدگوییها را از من دور گردان، ای آن که ذات پاکت اجابت کننده دعاها، عطاکننده همه خوبیها، فرو فرستنده تمام برکات و فرمانروای مطلق آسمانها است!

إِلهي وَأَسْئَلُك بِما سَأَلَك بِهِ ابْنُ خَليلِك إِسْماعيلُ عَلَيهِ السَّلامُ، الَّذي نَجَّيتَهُ مِنَ الذَّبْحِ، وَفَدَيتَهُ بِذِبْحٍ عَظيمٍ، وَقَلَّبْتَ لَهُ الْمِشْقَصَ حينَ (حَتَّي) ناجاك مُوقِناً بِذَبْحِهِ، راضِياً بِأَمْرِ والِدِهِ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُنْجِيني مِنْ كلِّ سُوءٍ وَبَلِيةٍ، وَتَصْرِفَ عَنّي كلَّ ظُلْمَةٍ وَخيمَةٍ، وَتَكفِيني ما أَهَمَّني مِنْ امُورِ دُنْياي وَآخِرَتي، وَما احاذِرُهُ وَأَخْشاهُ، وَمِنْ شَرِّ خَلْقِك أَجْمَعينَ، بِحَقِّ آلِ يس.

خداوندا! از تو درخواست می کنم به چیزی که اسماعیل(علیه السلام) فرزند خلیل تو را بدان خواندت و تو او را از کشته شدن نجات دادی و قربانی بزرگ برایش فرستادی و جلوی تیزی کارد را گرفتی و به آن اجازه بریدن ندادی و در حالی که او خود را برای ذبح شدن آماده نموده و امر پدر را اطاعت کرده و راضی بدین امر بود، دعایش را مستجاب نمودی و او را به مقام قرب نایل کردی ای خدایی که از همه به من نزدیکتری! از پیشگاه مقدّست استدعا می کنم که درود خود را بر محمّد و آل محمّد فرو فرستی و مرا از هر بدی و سختی برهانی و ظلم ستمگران را از من دور نمایی و در امور دنیوی و اخری که بر آنها بیمناک هستم، مرا کفایت کنی و از شرّ همه مخلوقات در امان خودت نگاهم داری، به حقّ آل یس.

إِلهي وَأَسْأَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ لُوطٌ عَلَيهِ السَّلامُ، فَنَجَّيتَهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْخَسْفِ وَالْهَدْمِ وَالْمَثُلاتِ وَالشِّدَّةِ وَالْجُهْدِ، وَأَخْرَجْتَهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكرْبِ الْعَظيمِ، وَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَأْذَنَ لي بِجَميعِ ما شُتِّتَ مِنْ شَمْلي، وَتُقِرَّ عَيني بِوَلَدي وَأَهْلي وَمالي، وَتُصْلِحَ لي امُوري، وَتُبارِك لي في جَميعِ أَحْوالي، وَتُبَلِّغَني في نَفْسي آمالي. وَأَنْ تُجيرَني مِنَ النَّارِ، وَتَكفِيني شَرَّ الْأَشْرارِ بِالْمُصْطَفَينَ الْأَخْيارِ، الْأَئِمَّةِ الْأَبْرارِ، وَنُورِ الْأَنْوارِ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيبينَ الطَّاهِرينَ الْأَخْيارِ، الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِيينَ، وَالصَّفْوَةِ الْمُنْتَجَبينَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِمْ أَجْمَعينَ، وَتَرْزُقَني مُجالَسَتَهُمْ، وَتَمُنَّ عَلَي بِمُرافَقَتِهِمْ، وَتُوَفِّقَ لي صُحْبَتَهُمْ، مَعَ أَنْبِيائِك الْمُرْسَلينَ، وَمَلائِكتِك الْمُقَرَّبينَ، وَعِبادِك الصَّالِحينَ، وَأَهْلِ طاعَتِك أَجْمَعينَ، وَحَمَلَةِ عَرْشِك وَالْكرُّوبيينَ.

خداوندا! به نامی که لوط تو را بدان خواند و تو او و فرزندانش را از فرو رفتن در زمین ونابود شدن و شکنجه دیدن، نجات دادی و آنان را از گرداب نیستی، به سلامت بیرون بردی، تو را به همان نام می خوانم و از تو که ازمن به من نزدیکتری تقاضا می کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و از آتش سوزان جهنّم مرا در پناه لطف خود نگاه داشته، اجازه فرمایی که نابسامانی هایم سامان گیرد و چشمم به خاندان و فرزندانم روشن گردد و تمام کارهای مرا بر من مبارک فرمایی و مرا به آرزوهای خودم برسانی. [خدایا!] شرّ بدخواهان را از من دور کن و مرا در آتش غضب خود نسوزان. به وسیله برگزیدگانت محمّد و آل محمّد که همگی مشعلهای فروزان جهان وجود و هدایت کننده بندگان تو اند بر من منّت گذاشته، افتخار مصاحبت و همنشینی با این ذوات مقدّسه را به من عنایت فرما و نیز افتخار معاشرت و مصاحبت و مجالست با همه بندگان صالح خود مانند انبیا و اوصیا و ملائکه مقرّب و حاملان عرش و ساکنان آستان با عظمتت را نصیبم فرما.

إِلهي وَأَسْالُك بِاسْمِك الَّذي سَأَلَك بِهِ يعْقُوبُ، وَقَدْ كفَّ بَصَرُهُ، وَشُتِّتَ شَمْلُهُ (جَمْعُهُ)، وَفُقِدَ قُرَّةُ عَينِهِ ابْنُهُ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَجَمَعْتَ شَمْلَهُ، وَأَقْرَرْتَ عَينَهُ، وَكشَفْتَ ضُرَّهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَأْذَنَ لي بِجَميعِ ما تَبَدَّدَ مِنْ أَمْري، وَتُقِرَّ عَيني بِوَلَدي وَأَهْلي وَمالي، وَتُصْلِحَ شَأْني كلَّهُ، وَتُبارِك لي في جَميعِ أَحْوالي، وَتُبَلِّغَني في نَفْسي آمالي، وَتُصْلِحَ لي أَفْعالي، وَتَمُنَّ عَلَي يا كريمُ، يا ذَا الْمَعالي بِرَحْمَتِك يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

بارخدایا! در نتیجه هجران یوسف،‌ یعقوب پیامبر بینایی خود را از دست داده و افراد خاندانش متلاشی و جمعشان پراکنده شده بود و او مایه روشنایی دیده اش، یوسف را نمی یافت تا اینکه با توّسل به یکی از اسماء مقدّسه ات تو را خواند و درنتیجه اجابتش فرمودی و یوسف را به او بازگرداندی و جمع پریشانش را به هم پیوند زدی و چشمان نابینایش را روشن ساختی و دردهای او را درمان کردی و او را به خود نزدیک نمودی. اینک ای خداوندی که به [همه بندگانت] نزدیکی! من تو را به همان نام می خوانم و از درگاه با عظمتت می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستاده، به من اجازه فرمایی که به خاندانم بپیوندم و پریشانی هایم سامان گیرد و خاندان و فرزندانم مایه روشنایی دیده ام شوند و تمام امور برایم آسان گردد و به خواسته ها و آرزوهایم برسم و بر من منّت گذار، که شأن تو کَرَم است. [آری، تو کریمی]. ای خداوندی که از نظر مقام و مرتبت بر همه برتری داری و ای کسی که رحمت بی نهایتت همه ی موجودات را فراگرفته است و همگان در دنیا از آن بهره مندند! مرا از این رحمت (رحمانیّت) و نیز رحیمیّت خود در دو جهان بهره مند فرما.

إِلهي وَأَسْئَلُك باسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك يوسُفُ عَلَيهِ السَّلامُ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ، وَنَجَّيتَهُ مِنْ غَيابَتِ الْجُبِّ، وَكشَفْتَ ضُرَّهُ، وَكفَيتَهُ كيدَ إِخْوَتِهِ، وَجَعَلْتَهُ بَعْدَ الْعُبُودِيةِ مَلِكاً، وَاسْتَجَبْتَ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَدْفَعَ عَنّي كيدَ كلِّ كائِدٍ، وَشَرَّ كلِّ حاسِدٍ، إِنَّك عَلي كلِّ شَي ءٍ قَديرٌ.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم که بنده و پیامبرت یوسف(علیه السلام) تو را بدان خواند و دعایش را مستجاب فرمودی و او را از قعر چاه، نجات دادی و مهمّاتش را کفایت کردی و او را از کید و مکر برادرانش رهایی بخشیدی و پس از اینکه او را به عنوان یک بنده و برده فروختند، به پادشاهی مصرش رساندی و دعایش را اجابت فرمودی و وی را به مقام قرب نایل ساختی. ای خدای نزدیک به همه! از تو می خواهم که بر محمّد و آل او درود فرستی و کید و مکر هر مکار و حیله گر را از من دور فرموده و از حسد حسودان، مرا در پناه خود محفوظ داری. البته ذات پاک تو بر هر چیزی قادر و تواناست.

إِلهي وَأَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك مُوسَي بْنُ عِمْرانَ إِذْ قُلْتَ تَبارَكتَ وَتَعالَيتَ (وَنادَيناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَيمَنِ وَقَرَّبْناهُ نَجِياً) ، وَضَرَبْتَ لَهُ طَريقاً فِي الْبَحْرِ يبَساً، وَنَجَّيتَهُ وَمَنْ مَعَهُ مِنْ بَني إِسْرائيلَ، وَأَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَهامانَ وَجُنُودَهُما، وَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ.أَسْأَلُك أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُعيذَني مِنْ شَرِّ خَلْقِك، وَتُقَرِّبَني مِنْ عَفْوِك، وَتَنْشُرَ عَلَي مِنْ فَضْلِك ما تُغْنيني بِهِ عَنْ جَميعِ خَلْقِك، وَيكونُ لي بَلاغاً أَنالُ بِهِ مَغْفِرَتَك وَرِضْوانَك، يا وَلِيي وَوَلِي الْمُؤْمِنينَ.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم که بنده و پیامبرت موسی بن عمران(علیه السلام) ذات پاک تو را بدان خواند، چه آنکه در قرآنت فرموده ای: «موسی را از وادی مقدّس طور ایمن خواندیم و برای مناجات با خود او را به خود نزدیک کردیم.» [خداوندا!] دریا را برای او خشک کردی و او و همراهانش را نجات دادی و فرعون و هامان و یارانش را غرق نمودی و دعای موسی را اجابت فرموده، او را به خود نزدیک ساختی. اینک، ای خدایی که نزدیکی! تو را به همان نام می خوانم و از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و مرا از شرّ مخلوقاتت محفوظ بداری و از بخشندگی خود مرا بهره مند سازی و فضل و لطف خود را به من ارزانی داری، آن چنان فضلی که مرا از همه آفریدگانت بی نیاز فرمایی تا به آمرزش و رضوان تو دست پیدا کنم، از ولیّ و صاحب اختیار همه بندگان و مؤمنان!

إِلهي وَأَسْأَلُك بِالْإِسْمِ الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك داوُودُ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَسَخَّرْتَ لَهُ الْجِبالَ، يسَبِّحْنَ مَعَهُ بِالْعَشِي وَالْإِبْكارِ، وَالطَّيرَ مَحْشُورَةٌ كلٌّ لَهُ أَوَّابٌ، وَشَدَدْتَ مُلْكهُ، وَآتَيتَهُ الْحِكمَةَ وَفَصْلَ الْخِطابِ، وَأَلَنْتَ لَهُ الْحَديدَ، وَعَلَّمْتَهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَهُمْ، وَغَفَرْتَ ذَنْبَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ.

پروردگارا! تو را به نامی می خوانم که داود [علیه السلام]، بنده و پیامبرت تو را بدان خواند. دعایش را مستجاب کردی و کوهها را برای او مسخّر نمودی و طوری که صبح و شام با او همصدا شده، با تو مناجات می کردند؛ پرندگان را گرد او جمع کردی که همه به سوی او بیایند و با وی هم آواز شوند؛ سلطنتش را قوی و پهناور ساختی و او را زیور حکمت و شناخت حقّ از باطل، مفتخر ساختی؛ آهن را در دستش نرم کردی و ساختن زره را به او آموختی؛ از گناهانش صرف نظر نمودی و به خود نزدیکش ساختی. اکنون، ای خداوند از همه به من نزدیکتر!

أَسْالُك أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُسَخِّرَ لي جَميعَ امُوري، وَتُسَهِّلَ لي تَقْديري، وَتَرْزُقَني مَغْفِرَتَك وَعِبادَتَك، وَتَدْفَعَ عَنّي ظُلْمَ الظَّالِمينَ، وَكيدَ الْكائِدينَ، وَمَكرَ الْماكرينَ، وَسَطَواتِ الْفَراعِنَةِ الْجَبَّارينَ، وَحَسَدَ الْحاسِدينَ، يا أَمانَ الْخائِفينَ، وَجارَ الْمُسْتَجيرينَ، وَثِقَةَ الْواثِقينَ، وَذَريعَةَ الْمُؤْمِنينَ، وَرَجاءَ الْمُتَوَكلينَ، وَمُعْتَمَدَ الصَّالِحينَ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

 بر محمّد و آل محمّد درود فرست و همه کارها و مشکلاتم را مسخّر من قرار ده؛ مقدّرات مرا آسان ساز؛ گناهانم را بیامرز و مرا به عبادت خود موفق گردان و ظلم ظالمان،‌ نیرنگ نیرنگبازان، قدرت فرعونیان و حسد حسودان را از من دور فرما، ای امان دهنده ترسیدگان و پناه دهنده پناه خواهان و تکیه گاه اطمینان دارندگان و امید متوکّلان و امید دهنده به نیکوکاران! ای مهربانترین مهربانان!

إِلهي وَأَسْالُك اللَّهُمَّ بِالْإِسْمِ الَّذي سَئَلَك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك سُلَيمانُ بْنُ داوُودَ عَلَيهِمَا السَّلامُ، إِذْ قالَ (رَبِّ اغْفِرْ لي وَهَبْ لي مُلْكاً لاينْبَغي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّك أَنْتَ الْوَهَّابُ)، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَأَطَعْتَ لَهُ الْخَلْقَ، وَحَمَلْتَهُ عَلَي الرّيحِ، وَعَلَّمْتَهُ مَنْطِقَ الطَّيرِ، وَسَخَّرْتَ لَهُ الشَّياطينَ مِنْ كلِّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ، وآخَرينَ مُقَرَّنينَ فِي الْأَصْفادِ، هذا عَطاؤُك لاعَطاءُ غَيرِك، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم که بنده و پیامبرت سلیمان بن داود(علیه السلام) در زیر سایه آن نام با تو مناجات کرد و «گفت: پروردگارا! مرا بیامرز و سلطنتی به من عطا فرما که پس از من به کسی اعطاء نکنی» و تو خواسته او را اجابت فرمودی و خلایق را مسخّر او قرار دادی، باد را تحت فرمان وی گذاشتی، زبان پرندگان [بلکه همه موجودات] را به او آموختی و شیاطین را مطیع او قرار دادی که وی برخی از آنان را به ساختن کاخهای مرتفع و باغها مأمور کرد و گروهی را در دریاها به غواصی واداشت و جمعی را که موجب گمراهی خلق بودند، در غل و زنجیر به بند کشید. خداوندا! این همه بخشندگی مختصّ ذات پاک تو است و دیگری را چنین بخشایشی نیست. تو او را به خود نزدیک ساختی. ای نزدیک به من!

أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَهْدِي لي قَلْبي، وَتَجْمَعَ لي لُبّي، وَتَكفِيني هَمّي، وَتُؤْمِنَ خَوْفي، وَتَفُك أَسْري، وَتَشُدَّ أَزْري، وَتُمْهِلَني وَتُنَفِّسَني، وَتَسْتَجيبَ دُعائي، وَتَسْمَعَ نِدائي، وَلاتَجْعَلَ فِي النَّارِ مَأْواي، وَلَا الدُّنْيا أَكبَرَ هَمّي، وَأَنْ تُوَسِّعَ عَلَي رِزْقي، وَتُحَسِّنَ خُلْقي، وَتُعْتِقَ رَقَبَتي مِنَ النَّارِ، فَإِنَّك سَيدي وَمَوْلاي وَمُؤَمَّلي.

 از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و عقل و خِرَدم را بارور سازی، مشکلاتم را جوابگو باشی، ترس و هراس را از دلم بیرون کنی، از قید و بند نجاتم دهی، پایمردی و توانایی ام عطا کنی، مهلتم دهی و پریشانی ام رارفع و دعایم را اجابت فرمایی، ناله ام را بشنوی و جایگاه مرا در دوزخ قرار ندهی، دنیا را خواسته بزرگ من نسازی،‌ روزی مرا زیاد فرمایی، حُسن و خوبی رفتار به من عنایت کنی و مرا از آتش خلاص فرمایی. تو سرور و مولای منی و به لطف تو امید و آرزو بسته ام.

إِلهي وَأَسْأَلُك اللَّهُمَّ بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ أَيوبُ، لَمَّا حَلَّ بِهِ الْبَلاءُ بَعْدَ الصِّحَّةِ، وَنَزَلَ السَّقَمُ مِنْهُ مَنْزِلَ الْعافِيةِ، وَالضّيقُ بَعْدَ السَّعَةِ وَالْقُدْرَةِ، فَكشَفْتَ ضُرَّهُ، وَرَدَدْتَ عَلَيهِ أَهْلَهُ، وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ، حينَ ناداك، داعِياً لَك، راغِباً إِلَيك، راجِياً لِفَضْلِك، شاكياً إِلَيك رَبِّ (إِنّي مَسَّنِي الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ) فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَكشَفْتَ ضُرَّهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ.

بارخدایا! تو را به نامی می خوانم که ایّوب(علیه السلام) تو را بدان خواند، آنگاه که بلا بر او نازل شد و بیماری جای سلامتی را گرفت و تنگی معیشت جای نعمت های فراوان را پر کرد. او تو را خواند و تو مشکلاتش را حل نمودی و خاندانش را به او بازگرداندی و شمار آنان را دو چندان قرار دادی. ایّوب به درگاه تو دست نیاز برداشته، با امید به فضل و کَرَمت شکایت خویش را چنین عرضه داشت «خداوندا! بیچارگی به من روی آورده و همانا گذشت تو از همه بالاتر است.» در آن زمان دعایش را اجابت فرمودی و گرفتاری اش را مرتفع ساختی و وی را به خود نزدیک گرداندی. ای خدای از همه نزدیکتر!

أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَكشِفَ ضُرّي، وَتُعافِيني في نَفْسي وَأَهْلي وَمالي وَوَلَدي وَإِخْواني فيك، عافِيةً باقِيةً شافِيةً كافِيةً، وافِرَةً هادِيةً نامِيةً، مُسْتَغْنِيةً عَنِ الْأَطِبَّاءِ وَالْأَدْوِيةِ، وَتَجْعَلَها شِعاري وَدِثاري، وَتُمَتِّعَني بِسَمْعي وَبَصَري، وَتَجْعَلَهُمَا الْوارِثَينِ مِنّي، إِنَّك عَلي كلِّ شَي ءٍ قَديرٌ.

تو را می خوانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و گرفتاریهایم را برطرف نمایی و عافیت همه جانبه در مورد خود و خاندان و فرزندان و برادران به من لطف فرمایی که برای همیشه برای من و خانواده ام باقی بماند، آن چنان عافیتی که مرا از طبیب بی نیاز سازد، و مرا از اعضا و جوارحم بهره مند فرما به طوری که تا آخرین لحظه زندگی من، سالم و همراهم باشند. آری، تو بر همه چیز قادر و توانایی.

إِلهي وَأَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ يونُسُ بْنُ مَتَّي في بَطْنِ الْحُوتِ حينَ ناداك في ظُلُماتٍ ثَلاثٍ (أَنْ لاإِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَك إِنّي كنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ) وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمينَ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَأَنْبَتَّ عَلَيهِ شَجَرَةً مِنْ يقْطينٍ، وَأَرْسَلْتَهُ إِلي مِأَةِ أَلْفٍ أَوْ يزيدُونَ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَسْتَجيبَ دُعائي، وَتُدارِكني بِعَفْوِك، فَقَدْ غَرِقْتُ في بَحْرِ الظُّلْمِ لِنَفْسي، وَرَكبَتْني مَظالِمُ كثيرَةٌ لِخَلْقِك عَلَي، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاسْتُرْني مِنْهُمْ، وَأَعْتِقْني مِنَ النَّارِ، وَاجْعَلْني مِنْ عُتَقاءِك وَطُلَقائِك مِنَ النَّارِ، في مَقامي هذا، بِمَنِّك يا مَنَّانُ.

بار خدایا! تو را به نامی می خوانم که یونس بن متّی در شکم ماهی تو را به آن خواند. آنگاه که در تاریکیهای سه گانه بانگ برآورد که «خدایی جز ذات پاک تو نیست و من از ستمکارانم [که به نفس خود ظلم کردم]» اما تو از همه رحم کننده تری. پس دعای او را اجابت نمودی و او به خواسته اش رسید و برای وی درخت کدویی رویاندی و او را سوی صد هزار نفر یا بیشتر فرستادی و به خودت نزدیکش ساختی. اینک ای نزدیکتر از من به من! از پیشگاه مقدّست استدعا می کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و دعایم را مستجاب فرمایی و عفو و بخشش خود را شامل حالم نمایی، زیرا من خود را در دریای ظلم به نفس غرق نموده و درباره بندگان تو ستم کرده ام. [خداوندا!] بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا در زیر سایه ولایت آنها نگاهداری فرما و از آتش دوزخ آزاد ساز. در همین لحظه مرا از آزادشدگان از آتش قرار ده و بر من منّت گذار، ای خداوند کریم!

إِلهي وَأَسْئَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك عيسَي بْنُ مَرْيمَ عَلَيهِمَا السَّلامُ إِذْ أَيدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ، وَأَنْطَقْتَهُ فِي الْمَهْدِ، فَأَحْيي بِهِ الْمَوْتي، وَأَبْرَأَ بِهِ الْأَكمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِك، وَخَلَقَ مِنَ الطّينِ كهَيئَةِ الطَّيرِ فَصارَ طائِراً بِإِذْنِك، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُفَرِّغَني لِما خُلِقْتُ لَهُ، وَلاتَشْغَلَني بِما قَدْ تَكلَّفْتَهُ لي، وَتَجْعَلَني مِنْ عُبَّادِك وَزُهَّادِك فِي الدُّنْيا، وَمِمَّنْ خَلَقْتَهُ لِلْعافِيةِ، وَهَنَّأْتَهُ بِها مَعَ كرامَتِك يا كريمُ يا عَلِي يا عَظيمُ.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم که بنده و پیامبرت عیسی بن مریم(علیه السلام) تو را به آن خواند، هنگامی که او را به وسیله روح القدس تأیید فرمودی و قدرت سخن گفتن در گهواره به او لطف کردی و مردگان را به وسیله او زنده ساختی و بیماریهای سخت و لاعلاج مانند پیسی و خوره را به دست او شفا مرحمت نمودی. او مجسّمه پرندگان را از خاک می ساخت بر آن می دمید و به فرمان تو روح در آن کالبد پیدا می شد. تو او را به خود نزدیک ساختی. ای از همه نزدیکتر به من! از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و به من آرامش فکر و خیال عنایت فرمایی تا آنچه را که به خاطرش آفریده شده ام، خوب انجام دهم و مرا بدانچه خود عهده دار آن شده ای [مانند روزی و غیره] تکلیف مفرما. مرا بنده خویش و به دنیا بی علاقه قرار ده تا از کسانی باشم که به عافیت کامل دست پیدا کرده اند و مرا مورد الطاف خودت قرار داده باشی، ای خدای کریم و ای بلند مقام و ای آفریدگار بزرگ!

إِلهي وَأَسْأَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعاك بِهِ آصَفُ بْنُ بَرْخِيا عَلي عَرْشِ مَلِكةِ سَبا، فَكانَ أَقَلَّ مِنْ لَحْظَةِ الطَّرْفِ، حَتَّي كانَ مُصَوَّراً بَينَ يدَيهِ، فَلَمَّا رَأَتْهُ (قيلَ أَهكذا عَرْشُك قالَتْ كأَنَّهُ هُوَ) فَاسْتَجَبْتَ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَتُكفِّرَ عَنّي سَيئاتي، وَتَقْبَلَ مِنّي حَسَناتي، وَتَقْبَلَ تَوْبَتي، وَتَتُوبَ عَلَي، وَتُغْنِي فَقْري، وَتَجْبُرَ كسْري، وَتُحْيي فُؤادي بِذِكرِك، وَتُحْييني في عافِيةٍ، وَتُميتَني في عافِيةٍ.

خداوندا! تو را به نامی که آصف بن برخیا برای انتقال تخت پادشاهی ملکه سبا به وسیله آن نام به پیشگاه مقدّست روی آورد و در زمانی کوتاه تر از یک چشم بر هم زدن، تخت در برابرشان قرار گرفت به طوری که ملکه سبا چون آن را بدید گفت «گویا همان است». [خداوندا!] احتیاج او را برآوردی و او را به خود نزدیک ساختی. اینک ای نزدیکترین کس به من! از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و از بدیهایم چشم پوشی فرمایی. [خدایا!] کارهای خوبم را بپذیر،‌ توبه ام را قبول فرما و رحمتت را شامل حالم گردان، احتیاجاتم را خود کفایت فرما، کمبودهایم را جبران کن، دلم را به یاد خودت زنده نگاه دار و زندگی و مرگم را همراه با عافیت قرار ده.

إِلهي وَأَسْأَلُك بِالْإِسْمِ الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك زَكرِيا عَلَيهِ السَّلامُ حينَ سَئَلَك، داعِياً لَك، راغِباً إِلَيك، راجِياً لِفَضْلِك، فَقامَ فِي الْمِحْرابِ ينادي نِدآءً خَفِياً، فَقالَ رَبِّ (هَبْ لي مِنْ لَدُنْك وَلِياً* يرِثُني وَيرِثُ مِنْ آلِ يعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِياً) ، فَوَهَبْتَ لَهُ يحْيي، وَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعاءَهُ، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُبْقِي لي أَوْلادي، وَأَنْ تُمَتِّعَني بِهِمْ، وَتَجْعَلَني وَ إِياهُمْ مُؤْمِنينَ لَك، راغِبينَ في ثَوابِك، خائِفينَ مِنْ عِقابِك، راجينَ لِما عِنْدَك، آيسينَ مِمَّا عِنْدَ غَيرِك حَتَّي تُحْيينا حَيوةً طَيبَةً، وَتُميتَنا ميتَةً طَيبَةً، إِنَّك فَعَّالٌ لِما تُريدُ.

پروردگارا! تو را به نامی می خوانم که بنده و پیامبرت زکریا(علیه السلام) ذات پاک تو را به آن خواند و دست نیاز به سویت بلند نمود و در محراب عبادت با ندایی آرام تو را خواند و عرضه داشت: «خداوندا! به من فرزندی عطا فرما که وارث من و وارث آل یعقوب باشد و او را راضی قرار بده.» [خداوندا!] تو یحیی را به او لطف فرمودی و دعایش را مستجاب کردی و او را به خود نزدیک ساختی. ای نزدیک به من! تو را به همان نام می خوانم و تقاضایم این است که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و فرزندانم را برای من نگاه داری و مرا از آنان بهره مند سازی و من و فرزندانم را به زیور بندگی مزیّن فرمایی و خلاصه اینکه بنده تو باشم. [خدایا!] ما را به نعمتهای اخروی علاقه مند فرما و از عذابهای آن در هراس دار؛ امید ما به تو باشد و از غیر تو منقطع باشیم تا اینکه به زندگی واقعی برسیم. آری، زندگی ما پاکیزه و مرگ ما هم پاکیزه باشد؛ همانا ذات پاکت آنچه اراده فرماید، انجام می دهد.

إِلهي وَأَسْأَلُك بالْإِسْمِ الَّذي سَئَلَتْك بِهِ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ، (إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لي عِنْدَك بَيتاً فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّني مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّني مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ) ، فَاسْتَجَبْتَ لَها دُعائَها، وَكنْتَ مِنْها قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُقِرَّ عَيني بِالنَّظَرِ إِلي جَنَّتِك، وَوَجْهِك الْكريمِ وَأَوْلِيائِك، وَتُفَرِّجَني بِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتُؤْنِسَني بِهِ وَبِآلِهِ، وَبِمُصاحَبَتِهِمْ وَمُرافَقَتِهِمْ، وَتُمَكنَ لي فيها، وَتُنْجِيني مِنَ النَّارِ، وَما اعِدَّ لِأَهْلِها مِنَ السَّلاسِلِ وَالْأَغلالِ، وَالشَّدائِدِ وَالْأَنْكالِ، وَأَنْواعِ الْعَذابِ، بِعَفْوِك يا كريمُ.

خداوندا! به نامی می خوانمت که همسر فرعون تو را به آن خواند، هنگامی که عرض کرد: «خداوندا! برای من در بهشت کاخی بنا کن و مرا از چنگال فرعون نجات ده و مرا از شرّ این قوم جفاکار رهایی بخش». تو خواسته اش را برآوردی و او را به خویش نزدیک ساختی. اینک ای خدای نزدیک به من! از تو می خواهم که بر محمّد و آل او درود فرستی و دیدگان مرا به دیدن بهشت روشنی بخشی؛ زیارت چهره کریمانه اولیای خود را نصیبم فرمایی؛ مرا همدم و همنشین محمّد و آل محمّد قرار دهی؛ در پناه این خاندان مسرورم نمایی؛ مرا در بهشت منزل دهی و از آنچه برای دوزخیان چون زنجیرهای گران، آهنهای گداخته، سختیهای فراوان و خواری ابدی و دیگر عذابها آماده فرموده ای مرا دور قرار دهی؛ البتّه با بخشایش و بزرگواری تو، ای کریم!

إِلهي وَأَسْأَلُك بِاسْمِك الَّذي دَعَتْك بِهِ عَبْدَتُك وَصِدّيقَتُك مَرْيمُ الْبَتُولُ وَامُّ الْمَسيحِ الرَّسُولِ عَلَيهِمَا السَّلامُ، إِذْ قُلْتَ (وَمَرْيمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فيهِ مِنْ رُوحِنا وَصَدَّقَتْ بِكلِماتِ رَبِّها وَكتُبِهِ وَكانَتْ مِنَ الْقانِتينَ)فَاسْتَجَبْتَ لَها دُعائَها، وَكنْتَ مِنْها قَريباً يا قَريبُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُحْصِنَني بِحِصْنِك الْحَصينِ، وَتَحْجُبَني بِحِجابِك الْمَنيعِ، وَتُحْرِزَني بِحِرْزِك الْوَثيقِ، وَتَكفِيني بِكفايتِك الْكافِيةِ، مِنْ شَرِّ كلِّ طاغٍ، وَظُلْمِ كلِّ باغٍ، وَمَكرِ كلِّ ماكرٍ، وَغَدْرِ كلِّ غادِرٍ، وَسِحْرِ كلِّ ساحِرٍ، وَجَوْرِ كلِّ سُلْطانٍ جائِرٍ، بِمَنْعِك يا مَنيعُ.

خداوندا! به نامی که مریم بتول، بنده ی راستگو درست کردارت، تو را بدان خواند که در قرآن فرموده ای: «مریم دختر عمران بانویی که خود را پاک نگاه داشت و ما از روح خود در او دمیدیم. او کلمات و کتب پروردگارش را باور داشت و از فرمانبرداران بود». پس دعایش را مستجاب نمودی و او را به خود نزدیک ساختی،‌ اکنون،‌ ای خدای نزدیک به من! به همان نام تو را می خوانم و از تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و مرا در قلعه محکم خود نگاهداری فرمایی و در پرده های شکوه و جلال مرا محفوظم داری و در پناهگاه خلل ناپذیر خود جایم دهی و از شرّ هر طغیانگر و ستم پیشه در امانم داری. نیرنگ نیرنگبازان و فریب فریبکاران را از من دور گردانی و در برابر سحر جادوگران و فرمانروایان گنه پیشه مرا کفایت فرمایی،‌ به رفعت شأن تو ای والا مقام!

إِلهي وَأَسْأَلُك بِالْإِسْمِ الَّذي دَعاك بِهِ عَبْدُك وَنَبِيك، وَصَفِيك وَخِيرَتُك مِنْ خَلْقِك، وَأَمينُك عَلي وَحْيك، وَبَعيثُك إِلي بَرِيتِك، وَرَسُولُك إِلي خَلْقِك مُحَمَّدٌ خاصَّتُك وَخالِصَتُك، صَلَّي اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ، فَاسْتَجَبْتَ دُعاءَهُ، وَأَيدْتَهُ بِجُنُودٍ لَمْ يرَوْها، وَجَعَلْتَ كلِمَتَك الْعُلْيا، وَكلِمَةَ الَّذينَ كفَرُوا السُّفْلي، وَكنْتَ مِنْهُ قَريباً يا قَريبُ.

خداوندا! تو را به نامی می خوانم که بنده پاکیزه و برگزیده ات و بهترین شخصیّت میان بندگان و مخلوقاتت و آنکه او را امین وحی خود قرار دادی و بر عموم مردم به رسالت مبعوث فرمودی،‌ آن محمّدی که (صلّی الله علیه و آله و سلّم) او را خالص و برگزیده برای خویش قرار دادی، پس دعای او را مستجاب فرمودی و به وسیله نیروهای نامرئی، وی را مدد رساندی و دین مقدّس اسلام را یاری کردی و آیین کفر را سرنگون و او را به خود نزدیک ساختی، اکنون، ای پروردگار از همه چیز به من نزدیکتر [حتی از خودم به خودم]!

أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، صَلوةً زاكيةً طَيبَةً، نامِيةً باقِيةً مُبارَكةً، كما صَلَّيتَ عَلي أَبيهِمْ إِبْراهيمَ وَآلِ إِبْراهيمَ، وَبارِك عَلَيهِمْ كما بارَكتَ عَلَيهِمْ، وَسَلِّمْ عَلَيهِمْ كما سَلَّمْتَ عَلَيهِمْ، وَزِدْهُمْ فَوْقَ ذلِك كلِّهِ زِيادَةً مِنْ عِنْدِك، وَاخْلُطْني بِهِمْ، وَاجْعَلْني مِنْهُمْ، وَاحْشُرْني مَعَهُمْ، وَفي زُمْرَتِهِمْ حَتَّي تَسْقِيني مِنْ حَوْضِهِمْ، وَتُدْخِلَني في جُمْلَتِهِمْ، وَتَجْمَعَني وَإِياهُمْ، وَتُقِرَّ عَيني بِهِمْ، وَتُعْطِيني سُؤْلي، وَتُبَلِّغَني آمالي في ديني وَدُنْياي وَآخِرَتي، وَمَحْياي وَمَماتي، وَتُبَلِّغَهُمْ سَلامي، وَتَرُدَّ عَلَي مِنْهُمُ السَّلامَ وَعَلَيهِمُ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ.

از پیشگاه مقدّست تقاضا می کنم که بر محمّد و آل او درود فرستی و درودی که پاکیزه و در حال رشد و تکامل باشد و همان طوری که بر پدرشان ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، و برکات خود را بر آن حضرت و آل او ارزانی فرما همچنان که بر ابراهیم و فرزندان او نازل فرمودی. [خداوندا!] مرا نیز از این الطاف بهره مند ساز و از جمله آنان محسوبم فرما و در زمره آنان محشورم کن تا اینکه از حوض کوثر سیراب شودم. [بار خدایا!] مرا در میان خاندان محمّد و آل محمّد قرار ده و با آن عزیزان همراهم فرما و چشمانم را به زیارت این دودمان پاک روشن کن. [خداوندا!] خواسته هایم را برآور و مرا به آرزوهایم در دو جهان نایل فرما. حیات و مرگ مرا آن گونه که می خواهی قرار ده [تا با ایمان زندگی کنم و با ایمان از دنیا بروم]. سلام مرا به خاندان عزیز نبوّت برسان و پاسخ سلام مرا به من بازگردان. سلام و رحمت بی نهایت الهی بر این خاندان باد.

إِلهي وَأَنْتَ الَّذي تُنادي في أَنْصافِ كلِّ لَيلَةٍ هَلْ مِنْ سائِلٍ فَاعْطِيهُ، أَمْ هَلْ مِنْ داعٍ فَاجيبَهُ، أَمْ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ، أَمْ هَلْ مِنْ راجٍ فَابَلِّغَهُ رَجاهُ، أَمْ هَلْ مِنْ مُؤَمِّلٍ فَابَلِّغَهُ أَمَلَهُ، ها أَنَا سائِلُك بِفِنائِك، وَمِسْكينُك بِبابِك، وَضَعيفُك بِبابِك، وَفَقيرُك بِبابِك، وَمُؤَمِّلُك بِفِنائِك، أَسْأَلُك نائِلَك، وَأَرْجُو رَحْمَتَك، وَاؤَمِّلُ عَفْوَك، وَأَلْتَمِسُ غُفْرانَك، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.

خداوندا! منادی در نیمه های شب از جانب تو ندا می کند: آیا سؤال کننده ای هست تا خواهش او را برآورده کنم؟ آیا دعا کننده ای هست تا دعای او را اجابت کنم؟ آیا گنهکاری هست تا در سایه توبه، ‌گناهان او را ببخشم؟ آیا امیدواری هست تا او را به امیدش برسانم؟ اینک، ای خداوند بزرگ! من دست نیاز و گدایی به در خانه تو آوردم و مسکینی هستم که در خانه تو را می کوبم؛ درمانده ای هستم که بر در خانه ات ایستاده ام، مستمندی هستم که به در خانه ات روی آورده ام؛ آرزومندی هستم که به امید رسیدن به آرزوی خود به درگاهت رو کرده ام. به رحمتت امیدوار و به آمرزشت نیازمندم. پس بر محمّد و آل محمّد درود بفرست

وَأَعْطِني سُؤْلي، وَبَلِّغْني أَمَلي، وَاجْبُرْ فَقْري، وَارْحَمْ عِصْياني، وَاعْفُ عَنْ ذُنُوبي، وَفُك رَقَبَتي مِنَ الْمَظالِمِ لِعِبادِك رَكبَتْني، وَقَوِّ ضَعْفي، وَأَعِزَّ مَسْكنَتي، وَثَبِّتْ وَطْأَتي، وَاغْفِرْ جُرْمي، وَأَنْعِمْ بالي، وَأَكثِرْ مِنَ الْحَلالِ مالي، وَخِرْ لي في جَميعِ امُوري وَأَفْعالي، وَرَضِّني بِها، وَارْحَمْني وَوالِدَي وَما وَلَدا مِنَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، وَالْمُسْلِمينَ وَالْمُسْلِماتِ، الْأَحْيآءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْواتِ، إِنَّك سَميعُ الدَّعَواتِ، وَأَلْهِمْني مِنْ بِرِّهِما ما أَسْتَحِقُّ بِهِ ثَوابَك وَالْجَنَّةَ، وَتَقَبَّلْ حَسَناتِهِما، وَاغْفِرْ سَيئاتِهِما، وَاجْزِهِما بِأَحْسَنِ ما فَعَلا بي ثَوابَك وَالْجَنَّةَ.

 و خواسته ام را برآور و مرا به آرزویم برسان. فقر و تهیدستی مرا جبران فرما، بر سرکشی من رحم کن و از گناهانم درگذر؛ از [عقاب] ستمهایی که بر بندگانت روا داشتم نجاتم ده؛ ناتوانی ام را به قدرت و بیچارگی ام را به عزّت مبدّل ساز؛‌ مرا ثابت قدم بدار و لغزشهایم را ببخش؛ کارم را اصلاح فرما؛ ثروت فراوان و حلال نصیبم کن؛ در هر کاری برایم اراده خیر فرما و مرا از آن خشنود ساز. [خداوندا!] من و پدر و مادرم و فرزندان آنان را از مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان مسلمان، اعمّ از زنده و مرده، همگی را از رحمت بی نهایت خود بهره مند فرما؛ همانا تو با ذات پاک خود، دعا را می شنوی و اجابت می فرمایی. [خدایا!] راه خدمت و نیکوکاری نسبت به پدر و مادر را به من بنما تا شایسته قرب تو و بهشت برین گردم. اعمال خوب پدر و مادرم را بپذیر و گناهان آنان را بیامرز و پاداش آندو را بالاتر از آنچه کردند، ثواب و بهشت خودت قرار ده.

إِلهي وَقَدْ عَلِمْتُ يقيناً أَنَّك لاتَأْمُرُ بِالظُّلْمِ وَلاتَرْضاهُ، وَلاتَميلُ إِلَيهِ وَلاتَهْواهُ وَلاتُحِبُّهُ وَلاتَغْشاهُ، وَتَعْلَمُ ما فيهِ هؤُلآءِ الْقَوْمُ مِنْ ظُلْمِ عِبادِك وَبَغْيهِمْ عَلَينا، وَتَعَدّيهِمْ بِغَيرِ حَقٍّ وَلا مَعْرُوفٍ، بَلْ ظُلْماً وَعُدْواناً وَزُوراً وَبُهْتاناً، فَإِنْ كنْتَ جَعَلْتَ لَهُمْ مُدَّةً لابُدَّ مِنْ بُلُوغِها، أَوْ كتَبْتَ لَهُمْ آجالًا ينالُونَها، فَقَدْ قُلْتَ وَقَوْلُك الْحَقُّ وَوَعْدُك الصِّدْقُ (يمْحُو اللَّهُ ما يشاءُ وَيثْبِتُ وَعِنْدَهُ امُّ الْكتابِ).

خداوندا! یقین دارم که امر به ظلم و ستم نمی کنی و بدان راضی و خشنود نیستی؛ به ظلم گرایش نداری و بیداد گری را دوست نمی داری؛ کسی را گرفتار تاریکی نمی کنی و می دانی که گروه ستمگران تا چه اندازه ای بر بندگانت ستم روا داشته اند (بدانان جفا کرده و بدون هیچ حقّی به آنها تعدّی نموده اند) این نابکاران، تنها پایگاهشان ظلم و کینه توزی و کلمات ناپسند و بُهتان است. حال اگر برای این دسته، زمانی را مقرّر فرموده ای که باید به پایان برسد یا اجل آنان را معین کرده ای که باید بدان دست یابند، از آن طرف خود در قرآن سخن گفته ای که حقّ است و وعده فرموده ای که حتماً باید انجام شود و آن قابل تکرار نیست: «خداوند آنچه را که بخواهد محو می کند و آنچه را که اراده فرماید ثابت می دارد و نزد اوست امُّ الکتاب»،

فَأَنَا أَسأَلُك بِكلِّ ما سَئَلَك بِهِ أَنْبِياءُك الْمُرْسَلوُنَ وَرُسُلُك، وَأَسْئَلُك بِما سَئَلَك بِهِ عِبادُك الصَّالِحُونَ، وَمَلائِكتُك الْمُقَرَّبُونَ، أَنْ تَمْحُوَ مِنْ امِّ الْكتابِ ذلِك، وَتَكتُبَ لَهُمُ الْاضْمِحْلالَ وَالْمَحْقَ، حَتَّي تُقَرِّبَ آجالَهُمْ، وَتَقْضِي مُدَّتَهُمْ، وَتُذْهِبَ أَيامَهُمْ، وَتُبَتِّرَ أَعْمارَهُمْ، وَتُهْلِك فُجَّارَهُمْ، وَتُسَلِّطَ بَعْضَهُمْ عَلي بَعْضٍ، حَتَّي لاتُبْقِي مِنْهُمْ أَحَداً، وَلاتُنَجِّي مِنْهُمْ أَحَداً، وَتُفَرِّقَ جُمُوعَهُمْ، وَتَكلَّ سِلاحَهُمْ، وَتُبَدِّدَ شَمْلَهُمْ، وَتُقَطِّعَ آجالَهُمْ، وَتُقَصِّرَ أَعْمارَهُمْ، وَتُزَلْزِلَ أَقْدامَهُمْ، وَتُطَهِّرَ بِلادَك مِنْهُمْ، وَتُظْهِرَ عِبادَك عَلَيهِمْ، فَقَدْ غَيروُا سُنَّتَك، وَنَقَضُوا عَهْدَك، وَهَتَكوا حَريمَك، وَأَتَوْا عَلي ما نَهَيتَهُمْ عَنْهُ، وَعَتَوْا عُتُوّاً كبيراً كبيراً، وَضَلُّوا ضَلالًا بَعيداً.

اینک تو را به چیزی می خوانم که همه انبیاء و فرستادگان و بندگان صالح و ملائکه مقرّب، تو را بدان خواندند، که این مهلت را برای این دسته از امّ الکتاب محو فرمائی و به جای آن نابودی آنان را مقرّر نمایی تا این که مدت زندگی آنان خاتمه یافته، مرگشان فرا رسد، بدکاران آنها را هلاک فرمایی و بعضی از آنها را بر برخی دیگر مسلط سازی تا اینکه احدی از آنان باقی نماند و هیچ یک از آنان را از این سختیها نجات ندهی. [خدایا!] جمعیت آنان را از هم بپاش و اسلحه آنها را از کار بینداز، وحدتشان را به تفرقه مبدّل کن و مرگشان را برسان؛ عمرشان را کوتاه کن؛ گامها و قدمهایشان را بلغزان، شهرهای خود را از لوث وجودشان پاک کن و بندگانت را بر آنان پیروز گردان. آری، اینها سنّتهای تو را دگرگون ساختند، پیمان تو را شکستند، هتک احترام تو نمودند، آنچه را نهی فرموده بودی به جای آوردند و به سرکشی و گردن فرازی پرداختند و در گمراهی آشکار غوطه ور شدند.

فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأْذَنْ لِجَمْعِهِمْ بِالشَّتاتِ، وَلِحَيهِمْ بِالْمَماتِ، وَلِأَزْواجِهِمْ بِالنَّهَباتِ، وَخَلِّصْ عِبادَك مِنْ ظُلْمِهِمْ، وَاقْبِضْ أَيدِيهُمْ عَنْ هَضْمِهِمْ، وَطَهِّرْ أَرْضَك مِنْهُمْ، وَأْذَنْ بِحَصَدِ نَباتِهِمْ، وَاسْتيصالِ شافَتِهِمْ، وَشَتاتِ شَمْلِهِمْ، وَهَدْمِ بُنْيانِهِمْ، يا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكرامِ.

[خداوندا!] بر محمّد و آل محمّد درود فرست و جمع این کافران و بیدادگران را پریشان ساز و مرگ را بر زندگان آنان، مسلّط فرما، همسران آنها را بدنام کن، بندگانت را از جفای آنان نجات ده؛ دست ایشان را از چپاول و غارت اموال مردم کوتاه نما؛ زمین را از لوث وجودشان پاک فرما؛ زراعتشان را نابود ساز؛ بنیادشان را از ریشه برکن؛ پیوندشان را مبدّل به جدایی فرما و پیکرشان را در هم شکن، ای پرورگار صاحب جلال و کَرَم!

وَأَسأَلُك يا إِلهي وَ إِلهَ كلِّ شَي ءٍ، وَرَبّي وَرَبَّ كلِّ شي ءٍ، وَأَدْعُوك بِما دَعاك بِهِ عَبْداك وَرَسُولاك، وَنَبِياك وَصَفِياك مُوسي وَهارُونَ عَلَيهِمَا السَّلامُ، حينَ قالا، داعِيينِ لَك، راجِيينِ لِفَضْلِك، (رَبَّنا إِنَّك آتَيتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زينَةً وَأَمْوالًا فِي الْحَيوةِ الدُّنْيا رَبَّنا لِيضِلُّوا عَنْ سَبيلِك رَبَّنَا اطْمِسْ عَلي أَمْوالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلي قُلُوبِهِمْ فَلايؤْمِنُوا حَتَّي يرَوُا الْعَذابَ الْأَليمَ) ، فَمَنَنْتَ وَأَنْعَمْتَ عَلَيهِما بِالْإِجابَةِ لَهُما إِلي أَنْ قَرَعْتَ سَمْعَهُما بَأَمْرِك، فَقُلْتَ اللَّهُمَّ رَبِّ (قَدْ اجيبَتْ دَعْوَتُكما فَاسْتَقيما وَلاتَتَّبِعانِّ سَبيلَ الَّذينَ لايعْلَمُونَ).

ای معبود من و همه مخلوقات، و ای پروردگار من و همه موجودات! به درگاهت دست نیاز دراز می کنم و از تو می خواهم که آنچه را که به دو بنده و پیامبر و برگزیده ات، موسی و هارون که البتّه با دلی پر از امید تو را خواندند، عطا فرمودی و در دعایشان چنین عرضه داشتند: «ای پروردگار ما! تو فرعون و عمّالش را از زینتها و ثروت دنیا برخوردار فرموده ای که بدین وسیله بندگان تو را از راه منحرف کنند. خداوندا! دارایی آنها را نابود فرما و دلهایشان را سخت بر بند که اینان ایمان نیاورند تا هنگامی که عذاب دردناک را مشاهده کنند». پس تو ای خدا! بر آندو (موسی و هارون علیهماالسلام منّت گذاشته،‌ دعایشان را مستجاب فرمودی و به گوش جان شنیدند که: «دعایتان اجابت شد،‌ استقامت کنید و راه نادانان را نپویید.»

أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَطْمِسَ عَلي أَمْوالِ هؤُلآءِ الظَّلَمَةِ، وَأَنْ تَشْدُدَ عَلي قُلُوبِهِمْ، وَأَنْ تَخْسِفَ بِهِمْ بَرَّك، وَأَنْ تُغْرِقَهُمْ في بَحْرِك، فَإِنَّ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ وَما فيهِما لَك، وَأَرِ الْخَلْقَ قُدْرَتَك فيهِمْ، وَبَطْشَتَك عَلَيهِمْ، فَافْعَلْ ذلِك بِهِمْ، وَعَجِّلْ لَهُمْ ذلِك، يا خَيرَ مَنْ سُئِلَ، وَخَيرَ مَنْ دُعِي، وَخَيرَ مَنْ تَذَلَّلَتْ لَهُ الْوُجُوهُ، وَرُفِعَتْ إِلَيهِ الْأَيدي، وَدُعِي بِالْأَلْسُنِ، وَشَخَصَتْ إِلَيهِ الْأَبْصارُ، وَأَمَّتْ إِلَيهِ الْقُلُوبُ، وَنُقِلَتْ إِلَيهِ الْأَقْدامُ، وَتُحُوكمَ إِلَيهِ فِي الْأَعْمالِ.

[آری، به همان نام تو را می خوانم] که بر محمّد و آل او درود فرستاده، اموال این ستمکاران را نابود کن و دلهایشان را سخت بربند. آنان را در دل خشکی فرو بر و برکاتت را از آنها بگیر و آنها را در دریاها غرق کن؛ زیرا آسمان و زمین و هرچه در آن هست ملک توست. [خداوندا!‌] قدرت زوال ناپذیر و سیطره عظیم خود را به مخلوقاتت بنما و این تقاضا را درباره آنان عملی فرما و هرچه زودتر عذاب ستمگران را برسان، ای بهتر از همه سؤال شوندگان، و ای از همه بهتر و بالاتر در اجابت دعا، و ای بهترین کسی که همه موجودات در مقابل عظمت او سر تعظیم فرود می آورند و دست نیاز به سوی او دراز می کنند و با زبان خود او را می خوانند و همه چشمها به سوی او دوخته شده و دلها به سوی او متوجّه است و حرکتها به سوی او منتهی می شود و قضاوت در اعمال را به سوی او می برند!

إِلهي وَأَنَا عَبْدُك أَسْأَلُك مِنْ أَسْمائِك بِأَبْهاها، وَكلُّ أَسْمائِك بَهِي، بَلْ أَسأَلُك بِأَسْمائِك كلِّها، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُرْكسَهُمْ عَلي امِّ رُؤُسِهِمْ في زُبْيتِهِمْ، وَتُرْدِيهُمْ في مَهْوي حُفْرَتِهِمْ، وَارْمِهِمْ بِحَجَرِهِمْ، وَذَكهِمْ بِمَشاقِصِهِمْ، وَاكبُبْهُمْ عَلي مَناخِرِهِمْ، وَاخْنُقْهُمْ بِوَتَرِهِمْ، وَارْدُدْ كيدَهُمْ في نُحُورِهِمْ، وَأَوْبِقْهُمْ بِنَدامَتِهِمْ، حَتَّي يسْتَخْذِلُوا وَيتَضاءَلُوا بَعْدَ نِخْوَتِهِمْ، وَينْقَمِعُوا بَعْدَ اسْتِطالَتِهِمْ، أَذِلّاءَ مَأْسُورينَ في رِبَقِ حَبآئِلِهِمْ، الَّتي كانُوا يؤَمِّلُونَ أَنْ يرَوْنا فيها، وَتُرِينا قُدْرَتَك فيهِمْ، وَسُلْطانَك عَلَيهِمْ، وَتَأْخُذَهُمْ أَخْذَ الْقُري وَهِي ظالِمَةٌ، إِنَّ أَخْذَك الْأَليمُ الشَّديدُ، وَتَأْخُذَهُمْ يا رَبِّ أَخْذَ عَزيزٍ مُقْتَدِرٍ، فَإِنَّك عَزيزٌ مُقْتَدِرٌ، شَديدُ الْعِقابِ، شَديدُ المِحالِ.

خداوندا! من بنده تو هستم و تو را با نام گرانقدرت می خوانم و می دانم که همه نامهای تو ارزنده و حیاتبخش اند. پس تو را به همه نامهایت می خوانم و عرضه می دارم که بر محمّد و آل محمّد درود بفرست و این فرومایگان را در دامهایی که [برای مردم] گسترده اند، گرفتار فرما و آنان را در گودالهایی که [برای مردم] کنده اند سرنگون ساز. با تیرهای خودشان آنان را از پای درآور؛ با کاردهایی که خود آماده نموده اند، جانشان را بگیر؛ دماغ پر از غرورشان را به خاک مذلّت بمال؛ گلویشان را بفشار؛ نیرنگشان را به خودشان بازگردان و ندامتشان را سبب هلاکشان قرار ده، ‌تا پس از گردنکشی ها خوار و ضعیف شوند و پس از مهلتی که به آنها داده شده،‌ ذلیل و زبون گردند و در نهایت پستی اسیر همان بندهایی شوند که آرزو داشتند ما را در آن بندها ببینند. [خداوندا!] برای همیشه حکومت زوال ناپذیرت را درباره آنان به ما بنما و چنان که قبل از آنها نیروی ستمگران را در هم شکستی، این گروه را نیز به آنها ملحق فرما و تمام قدرت وجودی را از آنان بگیر. آری، عذاب و کیفر تو دردناک و کشنده است، زیرا نیرو و قدرتت بی نهایت است.

أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَعَجِّلْ ايرادَهُمْ عَذابَك الَّذي أَعْدَدْتَهُ لِلظَّالِمينَ مِنْ أَمْثالِهِمْ، وَالطَّاغينَ مِنْ نُظَرائِهِمْ، وَارْفَعْ حِلْمَك عَنْهُمْ، وَاحْلُلْ عَلَيهِمْ غَضَبَك الَّذي لايقُومُ لَهُ شَي ءٌ، وَأْمُرْ في تَعْجيلِ ذلِك عَلَيهِمْ بِأَمْرِك الَّذي لايرَدُّ وَلايؤَخَّرُ، فَإِنَّك شاهِدُ كلِّ نَجْوي، وَعالِمُ كلِّ فَحْوي، وَلاتَخْفي عَلَيك مِنْ أَعْمالِهِمْ خافِيةٌ، وَلاتَذْهَبُ عَنْك مِنْ أَعْمالِهِمْ خائِنَةٌ، وَأَنْتَ عَلّامُ الْغُيوبِ، عالِمٌ بِما فِي الضَّمائِرِ وَالْقُلُوبِ.

خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و عذابی را که برای ستمگران و گردن کشان و امثال آنان فراهم نموده ای هرچه زودتر بر این دسته از ظالمان نازل کن. حلم و بردباری خود را از آنان بردار و خشم و غضب خود را که هیچ قدرتی توان تحمّل آن را ندارد بر آنان مسلّط فرما و فرمان ده که این عذاب با شتاب بیشتر آنان را در کام خود فرو برد؛ فرمانی که هرگز کسی آن را نادیده نخواهد گرفت و هرگز تأخیری در آن روی نخواهد داد. همانا ذات پاکت گواه بر هر گفتار نهانی است و تو به آنچه در دلها می گذرد آگاهی و هیچ یک از کارهای بندگان بر تو پوشیده نمی ماند و اعمال خیانت بار آنان از تو پنهان نخواهد بود، زیرا تو بر عالم غیب و آنچه در قلب و جان آفریده شدگان می گذرد، آگاهی.

وَأَسْأَلُك اللَّهُمَّ وَاناديك بِما ناداك بِهِ سَيدي، وَسَئَلَك بِهِ نُوحٌ، إِذْ قُلْتَ تَبارَكتَ وَتَعالَيتَ (وَلَقَدْ نادانا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجيبُونَ) ، أَجَلِ اللَّهُمَّ يا رَبِّ أَنْتَ نِعْمَ الْمُجيبُ، وَنِعْمَ الْمَدْعُوُّ، وَنِعْمَ الْمَسْئُولُ، وَنِعْمَ الْمُعْطي، أَنْتَ الَّذي لاتُخَيبُ سائِلَك، وَلاتَرُدُّ راجِيك، وَلاتَطْرُدُ الْمُلِحَّ عَنْ بابِك، وَلاتَرُدُّ دُعاءَ سائِلِك، وَلاتَمُلُّ دُعاءَ مَنْ أَمَّلَك، وَلاتَتَبَرَّمُ بِكثْرَةِ حَوائِجِهِمْ إِلَيك، وَلا بِقَضائِها لَهُمْ، فَإِنَّ قَضاءَ حَوائِجِ جَميعِ خَلْقِك إِلَيك في أَسْرَعِ لَحْظٍ مِنْ لَمْحِ الطَّرْفِ، وَأَخَفُّ عَلَيك، وَأَهوَنُ عِنْدَك مِنْ جَناحِ بَعُوضَةٍ.

خداوندا! از پیشگاه مقدّست می خواهم و تو را به نامی قسم می دهم که آقا و مولای من نوح پیامبر تو را خواند و در قرآنت از زبان نوح چنین فرموده ای: «به تحقیق،‌ نوح ما را خواند و نیکو جوابش دادیم». آری، ای خداوند یکتا و ای آفریدگار من! تو پاسخگویی نیکو و بهترین کسی هستی که به درگاهت دست نیاز می آوردند و تو را می خوانند و به آنها عطا می کنی. تو هرگز گدای در خانه ات را ناامید نمی کنی و دعای آرزومندان بارگاه با عظمتت را مستجاب می فرمایی. کسی که در حاجتش اصرار ورزد او را نمی رانی و کسی که به درگاهت دست نیاز آورد، ‌او را ردّ نمی کنی. فزونی نیاز حاجت مندان تو را آزرده نمی کند و برآوردن خواسته ها بر تو سنگین نمی آید.

وَحاجَتي يا سَيدي وَمَوْلاي، وَمُعْتَمَدي وَرَجائي، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَغْفِرَ لي ذَنْبي، فَقَدْ جِئْتُك ثَقيلَ الظَّهْرِ بِعَظيمِ ما بارَزْتُك بِهِ مِنْ سَيئاتي، وَرَكبَني مِنْ مَظالِمِ عِبادِك ما لايكفيني، وَلايخَلِّصُني مِنْها غَيرُك، وَلايقْدِرُ عَلَيهِ، وَلايمْلِكهُ سِواك، فَامْحُ يا سَيدي كثْرَةَ سَيئاتي بِيسيرِ عَبَراتي، بَلْ بِقَساوَةِ قَلْبي، وَجُمُودِ عَيني، لابَلْ بِرَحْمَتِك الَّتي وَسِعَتْ كلَّ شَي ءٍ، وَأَنَا شَي ءٌ، فَلْتَسَعْني رَحْمَتُك، يا رَحْمانُ يا رَحيمُ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

 برآوردن حوایج تمام نیازمندان برای تو از یک چشم بر هم زدن آسانتر و از [حمل] یک بال مگس سهلتر خواهد بود. اینک حاجت من، ای سیّد و مولای بزرگوارم! این است که بر محمّد و آل محمّد درود فرستاده، گناهانم را بیامرزی. من با بار سنگین گناه به سوی تو آمده ام،‌ آن هم با گناهان آشکار،‌ و درباره ی بندگانت مظالمی مرتکب شده ام که غیر از ذات پاک تو دیگری توان جبران آن را ندارد و نیز قدرتمندی غیر از تو قادر بر انجام آن (رد واقعی مظالم نسبت به بندگان) نیست و جز تو کسی توان نجات مرا ندارد و ذات پاک تو ست که همه چیز را در اختیار دارد. اینک، ای مولای من! گناهان سنگین مرا در برابر ریختن چند قطره اشک در مقابل آستان کبریایی ات محو و نابود کن. چه کنم که قلبم تیره و چشمانم خشکیده است؛ بلکه از باب رحمت واسعه ی تو که همه چیز را فراگرفته است و من هم یکی از چیزها (اشیاء) هستم رحمت بی نهایتت شامل حالم گردد،‌ ای مهربانترین مهربانان!

لاتَمْتَحِنّي في هذِهِ الدُّنْيا بِشَي ءٍ مِنَ الْمِحَنِ، وَلاتُسَلِّطْ عَلَي مَنْ لايرْحَمُني، وَلاتُهْلِكني بِذُنُوبي، وَعَجِّلْ خَلاصي مِنْ كلِّ مَكرُوهٍ، وَادْفَعْ عَنّي كلَّ ظُلْمٍ، وَلاتَهْتِك سَتْري، وَلاتَفْضَحْني يوْمَ جَمْعِك الْخَلائِقَ لِلْحِسابِ، يا جَزيلَ الْعَطاءِ وَالثَّوابِ.

مرا در این دنیا آزمایش مکن. آن کس را که رحم ندارد بر من مسلّط مفرما. به خاطر گناهانم مرا هلاک نکن. مرا از همه بدیها نجات بده. همه ستمها را از من دور کن. پرده از روی بدیهایم عقب مزن و در روز حساب در میان مردم رسوایم نکن. ای کسی که بخشش و عطای تو قطعی است!

أَسْأَلُك أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُحْييني حَيوةَ السُّعَداءِ، وَتُميتَني ميتَةَ الشُّهَداءِ، وَتَقْبَلَني قَبُولَ الْأَوِدَّاءِ، وَتَحْفَظَني في هذِهِ الدُّنْيا الدَّنِيةِ، مِنْ شَرِّ سَلاطينِها وَفُجَّارِها، وَشِرارِها وَمُحِبّيها، وَالْعامِلينَ لَها وَما فيها، وَقِني شَرَّ طُغاتِها وَحُسَّادِها، وَباغِي الشِّرْك فيها.حَتَّي تَكفِيني

از تو تمنّا دارم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و مرا مانند نیکبختان زنده کنی و مانند شهیدان بمیرانی. آنچنان که دوستان خودت را می پذیرد مرا نیز بپذیر و در این دنیای بی ارزش مرا از شرّ پادشاهان و فسادورزان و دیوسیرتان و دنیاطلبان و کارگزاران آن در امان خودت بدار و از شرّ گردن فرازان و حسودان و مشرکان بدرفتار نگهبانم باش تا در برابر نیرنگ فریبکاران مرا کفایت کنی.

 مَكرَ الْمَكرَةِ، وَتَفْقَأَ عَنّي أَعْينَ الْكفَرَةِ، وَتُفْحِمَ عَنّي أَلْسُنَ الْفَجَرَةِ، وَتَقْبِضَ لي عَلي أَيدِي الظَّلَمَةِ، وَتُوهِنَ عَنّي كيدَهُمْ، وَتُميتَهُمْ بِغَيظِهِمْ، وَتَشْغَلَهُمْ بِأَسْماعِهِمْ وَأَبْصارِهِمْ وَأَفْئِدَتِهِمْ، وَتَجْعَلَني مِنْ ذلِك كلِّهِ في أَمْنِك وَأَمانِك، وَحِرْزِك وَسُلْطانِك، وَحِجابِك وَكنَفِك، وَعِياذِك وَجارِك، وَمِنْ جارِ السُّوءِ وَجَليسِ السُّوءِ، إِنَّك عَلي كلِّ شي ءٍ قَديرٌ، إِنَّ وَلِيي اللَّهُ الَّذي نَزَّلَ الْكتابَ وَهُوَ يتَوَلَّي الصَّالِحينَ.

 چشم کافران را درآور و از دیدن من آنان را محروم فرما. زبان نابکاران را در مورد من، گنگ ساز. دست ستم پیشگان را از دراز شدن به طرف من کوتاه گردان و مرا از مکرشان در امان بدار. آنها را با همان خشم و کینه ای که دارند بمیران. گوشها و چشمها و دلهایشان را به خودشان مشغول کن و مرا از میان همه این سختیها و رنجها در پناه و امنیت و آرامش و حفاظت و قدرت و نگهبانی و سرپرستی و بنده نوازی خودت قرار ده و نیز مرا از همسایه و همنشین بد حفظ فرما، که تو بر هر چیز توانایی. همانا ولیّ و سرپرست من خداوندی است که کتاب را نازل فرموده و از بندگان صالحش نگاهداری می کند.

أَللَّهُمَّ بِك أَعُوذُ، وَبِك أَلُوذُ، وَلَك أَعْبُدُ، وَإِياك أَرْجُو، وَبِك أَسْتَعينُ، وَبِك أَسْتَكفي، وَبِك أَسْتَغيثُ، وَبِك أَسْتَنْقِذُ، وَمِنْك أَسْئَلُ، أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَلاتَرُدَّني إِلّا بِذَنْبٍ مَغْفُورٍ، وَسَعْي مَشْكورٍ، وَتِجارَةٍ لَنْ تَبُورَ، وَأَنْ تَفْعَلَ بي ما أَنْتَ أَهْلُهُ، وَلاتَفْعَلَ بي ما أَنَا أَهْلُهُ، فَإِنَّك أَهْلُ التَّقْوي وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، وَأَهْلُ الْفَضْلِ وَالرَّحْمَةِ.

خداوندا! به تو پناه می برم و به حمایت تو دل بسته ام؛ تو را می پرستم و به لطف تو امیدوارم؛ از تو کمک می خواهم و خودم را به تو می سپارم؛ از تو امان می طلبم و از آستان عزّت تو استمداد می جویم،‌ و از درگاه با عظمت تو می خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و مرا از درگاه باشکوه خود، جز با گناهان آمرزیده شده و کوشش به ثمر رسیده و تجارتی سودبخش و بدون زیان،‌ باز نگردانی و آنچه شایسته مقام کبریایی تو است درباره من رفتار کنی نه آن گونه که من سزاوارم. همانا تو شایسته تقوی و آمرزش و لطف و بخششی.

إِلهي وَقَدْ أَطَلْتُ دُعائي، وَأَكثَرْتُ خِطابي، وَضيقُ صَدْري حَداني عَلي ذلِك كلِّهِ، وَحَمَلَني عَلَيهِ، عِلْماً مِنّي بِأَنَّهُ يجْزيك مِنْهُ قَدْرُ الْمِلْحِ فِي الْعَجينِ، بَلْ يكفيك عَزْمُ إِرادَةٍ وَأَنْ يقُولَ الْعَبْدُ بِنِيةٍ صادِقَةٍ وَلِسانٍ صادِقٍ يا رَبِّ، فَتَكونَ عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِك بِك، وَقَدْ ناجاك بِعَزْمِ الْإِرادَةِ قَلْبي، فَأَسْأَلُك أَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُقْرِنَ دُعائي بِالْإِجابَةِ مِنْك، وَتُبَلِّغَني ما أَمَّلْتُهُ فيك، مِنَّةً مِنْك وَطَوْلًا، وَقُوَّةً وَحَوْلًا، لاتُقيمُني مِنْ مَقامي هذا إِلّا بِقَضاءِ جَميعِ ما سَأَلْتُك، فَإِنَّهُ عَلَيك يسيرٌ، وَخَطَرَهُ عِنْدي جَليلٌ كثيرٌ، وَأَنْتَ عَلَيهِ قَديرٌ، يا سَميعُ يا بَصيرُ.

خداوندا! دعاهایم را طولانی کردم و خواسته هایم را برشمردم. تنگی سینه مرا بر آن داشت، زیرا می دانم یک اشاره و یک «یا الله» گفتن کافی است و از همه نیازهای من مطّلعی و احتیاج به تفصیل ندارد. آری، به شرط اینکه من راست بگویم و نیّت من خالص باشد، همان توجّه کفایت می کند. [خداوندا!] قلب من با اراده تو را خواند. اینک از پیشگاه مقدّس تو استدعا می کنم که بر محمّد و آل او درود فرستی و دعای مرا به اجابت مقرون فرمایی و مرا به آروزهایم برسانی،‌ چون همه قدرتها از آن تو است، و من از جای خوم برنخیزم مگر با حوایج برآورده شده؛ چه آنکه انجام خواسته های من برای تو بسیار ناچیز و برای من سخت مهمّ است. تو قادر بر انجام آن هستی،‌ ای خداوند بینا و شنوا!

إِلهي وَهذا مَقامُ الْعائِذِ بِك مِنَ النَّارِ، وَالْهارِبِ مِنْك إِلَيك، مِنْ ذُنُوبٍ تَهَجَّمَتْهُ، وَعُيوبٍ فَضَحَتْهُ، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَانْظُرْ إِلَي نَظْرَةً رَحيمَةً أَفُوزُ بِها إِلي جَنَّتِك، وَاعْطِفْ عَلَي عَطْفَةً أَنْجُو بِها مِنْ عِقابِك، فَإِنَّ الْجَنَّةَ وَالنَّارَ لَك وَبِيدِك، وَمَفاتيحَهُما وَمَغاليقَهُما إِلَيك، وَأَنْتَ عَلي ذلِك قادِرٌ، وَهُوَ عَلَيك هَينٌ يسيرٌ، فَافْعَلْ بي ما سَأَلْتُك يا قَديرُ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِي الْعَظيم، وَحَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ، نِعْمَ الْمَوْلي وَنِعْمَ النَّصيرُ، وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، وَصَلَّي اللَّهُ عَلي سَيدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرينَ.

بارالها! در جایگاه کسی قرار گرفته ام که از ترس آتش به تو پناه آورده و از عذاب تو به سوی تو گریخته است؛ گناهان بر او یورش برده و کارهای زشت او آبرویش را ریخته است. پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و با دیده رحمت بر من بنگر تا در پرتو آن رستگار شوم و در بهشت جایگزین گردم، و مهر و لطف خود را شامل حالم فرما تا از عذاب عالم آخرت در امان باشم. [خداوندا!] بهشت و دوزخ از آن تو و در دست توانای توست و کلید گشودن و بستن آن در دست تو. پس آنچه استدعا کردم برای من مقرّر فرما، ای خداوند توانا! همه تواناییها و قدرتها در سایه عنایت خداوندی است؛‌ بنابراین خدا ما را کفایت می کند و او بهترین یاوران، آن هم نیکو یاوری است. حمد و سپاس مختصّ ذات پاک خداوند جهانیان است و درود خداوند و تحیّات او بر محمّد و آل محمّد باد.

🎁 پیشنهاد ویژه ما:

در فروشگاه تخصصی حرز آنلاین، شما می‌توانید نسخه‌ای کمیاب و خاص از دعای علوی مصری را به‌صورت دستنویس با رعایت کامل آداب شرعی و بر روی پوست آهو اصل تهیه کنید.

ویژگی‌های نسخه ما:

• دست‌نویس با وضو، همراه با نیت بصورت سفارشی
•  پوست آهو اصل و شرعی
• نگارش توسط افراد متعهد و مجرب
• بسته‌بندی همراه با راهنمای استفاده
• مناسب برای استفاده شخصی یا هدیه‌ای معنوی
• مشاوره رایگان قبل و بعد از خرید
• ارسال سریع از جوار حرم امام رضا علیه‌السلام

گ

نتیجه‌گیری:

دعای علوی مصری گنجینه‌ای نایاب از رحمت خداوند است که می‌تواند تاریکی‌ها را از زندگی شما بزداید. اگر احساس می‌کنید بخت و رزق‌تان بسته شده، اگر آرامش ندارید یا دشمنی‌های ناعادلانه زندگی‌تان را سخت کرده، وقت آن رسیده است که با این دعای عظیم، از خداوند یاری بخواهید.

🛍️ برای تهیه نسخه دست‌نویس دعای علوی مصری روی پوست آهو، همین حالا وارد صفحه محصول ویژه حرز آنلاین شوید