دعای حرز یمانی:
یکی از دعای سیفی مشهور منتسب به حضرت علی برای نابود کردن دشمن نظیر شمشیر، دعای حرز یمانی است. بر اساس روایات معتبر، حضرت علی این دعا را برای یکی شخص یمنی نقل کرده و در فهرست کتب ادعیه مختلف از آن بارها نامبرده شده است. ما در این مقاله قصد داریم تا ضمن معرفی دعای حرز یمانی به برخی آثار آن در زندگی اشاره کنیم؛ برای اطلاعات بیشتر در این خصوص با ما تا پایان این متن همراه باشید.
معرفی دعای حرز یمانی:
از مشهورترین ادعیه نقل شده از سوی حضرت امیرالمومنین که مشتمل بر « اسم اعظم» بوده و به چند شیوه مختلف، برای مسلمانان بیان شده است، دعای حرز یمانی نام دارد. بنا بر گفته ها و روایات، اشتباهات این دعا توسط حضرت مهدی (عج) هنگام تشرف امیر اسحاق استرآبادی به محضر ایشان تصحیح شده است. حرز یمانی در کتب ادعیه از جمله دعاءالسیف و دعاءالسیفی است که از آن برای نابودی دشمنان استفاده می کنند. این دعا بر اساس روایت ها هنگام سفر حضرت علی به یمن توسط پیامبر اسلام به ایشان تعلیم داده شد و خواندن مداوم آن به هنگام صبح و نیمه شب آثار عجیبی بر زندگی انسان خواهد گذاشت.
روایت حرز یمانی :
عبدالله بن عباس و عبداللَّه بن جعفر نقل کرده‌اند: روزی نزد امیر مؤمنان(ع) بودیم، امام حسن(ع) وارد شد عرض کرد: ای امیر مؤمنان(ع) مردی آمده است و اجازه ورود می‌خواهد. امام علی(ع)فرمود: بگو بیاید. مردی تنومند، خوش سیما که چهره‌ای گیرا و بزرگ منش با لهجه‌ای فصیح و خوش که لباس پادشاهان بر تن داشت، وارد شد. سلام کرد و گفت: من از دورترین مناطق سرزمین یمن آمده‌ام و از بزرگان عرب‌های منسوب به شما (شیعیان) می‌باشم، مِلکی بزرگ و نعمتی فراوان دارم. دارای زندگانی خوش و حالی آسوده و اموالی با رشد و ترقّی داشتم، روزگار مرا ورزیده ودارای تجربه هستم ولی دشمنی دارم که بسیار سرسخت است و با سپاهیان فراوانش به من حمله کرد و پیروز شد، راه چاره برای من باقی نگذاشته است. فردی در خواب به من گفت: نزدشما بیایم تا دعایی که حضرت محمد(ص) به شماآموخته است، بیاموزم و باخواندنش بر دشمنم پیروز شوم.ای امیر مؤمنان؛ من به سرعت به همراه چهارصد بنده نزد شما آمدم، و خدا و رسول او و شما را گواه می‌گیرم که تمام شان را آزاد کردم و این کار را تنها برای خاطر خداوند متعال انجام دادم. حالا با تنی لاغر و رنجور از راهی پرپیچ و خم و سرزمین دور نزدت آمدم؛ پس بر من منّت بگذار و به خاطر فضل و بزرگواریت، و نیز به خاطر حقّ پدری و خویشاوندیت آن دعا را به من بیاموز. امیرالمؤمنین فرمود: باشد؛ این کار را انجام می‌دهم إن شااللَّه. آن گاه، دوات و کاغذی خواست و این دعا را برای آن مرد نوشت وفرمود: مراقب باش که حفظ کنی، و باید تمام این دعا در یک روز خوانده شود؛ و همانا من امیدوارم در حالی به سرزمینت برسی که خداوند دشمنت را نابود فرموده باشد. راستی من از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: اگر فردی این دعا را با نیتی راستین و قلبی خاشع و فروتن بخواند، آن گاه به کوه‌ها دستور بدهد که همراه او حرکت کنند، به طور حتم به دنبالش حرکت خواهند کرد؛ و اگر به دریا دستور دهد می‌تواند بر روی آن راه برود. آن مرد پس از گرفتن دعا به طرف وطنش حرکت کرد، پس از چهل روز نامه‌اش به امیر مؤمنان(ع) رسید که در آن نوشته بود : واقعیت آن است که خداوند متعال دشمنانم را به هلاکت رساند؛ به گونه‌ای که حتّی یک مرد از آنان در سرزمین ما باقی نمانده است. امام علی(ع) فرمود: این را می‌دانستم؛ و این حقیقت را رسول خدا(ص) به من آموخته است، هیچ کاری نیز بر من دشوار نمی‌شود، جز آن که با این دعا آسان می‌شود.
نقل قول های مختلف از دعای حرز یمانی :
این دعا به سه صورت متفاوت نقل شده:
- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ. أَللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِک الْحَقُّ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، وَأَنَا عَبْدُک، ظَلَمْتُ نَفْسی، وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبی، وَلایغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لی...
- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی خَاتَمِ النَّبِیینَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیتِهِ أَجْمَعِینَ،اللهم إنی أحمدُک وأنتَ للحمدِ أهلٌ علی ما خَصَّصْتنی بهِ من مواهِبِ الرَّغائِبِ ووصل إلی من فضائِلِ الصَّنائِعِ...
- علامه مجلسی می‌نویسد: صورت دیگر از حرز یمانی مشهور است. من آن را در کتابهای دعاهای ماثور ندیدم ولی فایده‌های آن تجربه شده است. قبل از دعا سوره حمد، ایه الکرسی و...گفته شود بعد این دعا را بخواند:
دعای سیف معروف به حرز یمانی
متن حرز یمانی امیرالمومنین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
أَللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، وَأَنَا عَبْدُکَ، ظَلَمْتُ نَفْسی، وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبی، وَلایَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لی یا غَفُورُ یا شَکُورُ.
خدایا تو آن پادشاهی هستی که حق هستی که جز تو خدا نیست و من تو را می پرستم، به خود ستم کردم و به گناهان خود آگاه بودم، پس مرا ببخش ای بخشنده.
أَللَّهُمَّ إِنّی أَحْمَدُکَ، وَأَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ، عَلی ما خَصَصْتَنی بِهِ مِنْ مَواهِبِ الرَّغائِبِ، وَما وَصَلَ إِلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ السَّابِغِ، وَما أَوْلَیْتَنی بِهِ مِنْ إِحْسانِکَ إِلَیَّ، وَبَوَّأْتَنی بِهِ مِنْ مَظَنَّهِ الْعَدْلِ، وَأَنَلْتَنی مِنْ مَنِّکَ الْواصِلِ إِلَیَّ، وَمِنَ الدِّفاعِ عَنّی، وَالتَّوْفیقِ لی، وَالْإِجابَهِ لِدُعائی حَیْنَ اُناجیکَ داعِیاً.
خدایا ستایشت میکنم و تو شایسته ستایش هستی. برای استعدادهایی که به من عطا کردی، و آنچه از فضل فراوانت به من رسیده است و آنچه از نعمتت به من عطا کرده ای و آنچه از روی عدالت به من ارزانی داشته است و از تو به من عطا کن تا به من برسم و از من دفاع کنی و توفیقم می‌دهی و مستجاب می‌کنی دعایم را چون تو را دعا کنم.
وَأَدْعُوکَ مُضاماً، وَأَسْأَلُکَ فَأَجِدُکَ فِی الْمَواطِنِ کُلِّها لی جابِراً، وَفِی الْاُمُورِ ناظِراً، وَلِذُنُوبی غافِراً، وَلِعَوْراتی ساتِراً، لَمْ أَعْدَمْ خَیْرَکَ طَرْفَهَ عَیْنٍ مُنْذُ أَنْزَلْتَنی دارَ الْإِخْتِیارِ، لِتَنْظُرَ ما اُقَدِّمُ لِدارِ الْقَرارِ، فَأَنَا عَتیقُکَ مِنْ جَمیعِ الْآفاتِ وَالْمَصائِبِ، فِی اللَّوازِبِ وَالْغُمُومِ الَّتی ساوَرَتْنی فیهَا الْهُمُومُ، بِمَعاریضِ أَصْنافِ الْبَلاءِ، وَمَصْرُوفِ جُهْدِ الْقَضاءِ، لا أَذْکُرُ مِنْکَ إِلّاَ الْجَمیلَ، وَلا أَری مِنْکَ غَیْرَ التَّفْضیلِ.
و تو را به درود می‌خوانم و از تو می‌خواهم و تو را در همه امور خود راضی و در امورم بیننده و آمرزنده گناهانم و پوشاننده عیب‌هایم می‌بینم. از زمانی که مرا به خانه انتخابی نازل کردی، یک چشم به هم زدن خیر تو را از دست ندادم، تا آنچه را که به خانه تصمیم عرضه کردم، ببینی، زیرا از هر آفتی رهایی یافته ام. در بارها و غصه‌هایی که نگرانی‌هایم مرا فراگرفته است، در اقسام بلا، و خرج تلاش قضا، تو را جز زیبا یاد نمی کنم و از تو جز ترجیح نمی بینم.
خَیْرُکَ لی شامِلٌ، وَفَضْلُکَ عَلَیَّ مُتَواتِرٌ، وَنِعْمَتُکَ عِنْدی مُتَّصِلَهٌ، وَسَوابِقُ لَمْ تُحَقِّقْ حِذاری، بَلْ صَدَّقْتَ رَجائی، وَصاحَبْتَ أَسْفاری، وَأَکْرَمْتَ أَحْضاری، وَشَفَیْتَ أَمْراضی وَأَوْهانی، وَعافَیْتَ مُنْقَلَبی وَمَثْوایَ، وَلَمْ تُشْمِتْ بی أَعْدائی، وَرَمَیْتَ مَنْ رَمانی، وَکَفَیْتَنی مَوُونَهَ مَنْ عادانی.
احسان تو بر من همه جانبه و فضل تو بر من فراوان و نعمتت بر من مستمر و مسبوق به سابقه است. امیدم را برآورده کردی و سفرهایم را همراهی کردی و حضور مرا گرامی داشتی. و دردها و ناتوانی هایم را شفا دادی و بازگشتم را خوب ساختی و دشمنانم را بر من مغرور نکردی و حمله کنندگان به من را محدود کردی.
فَحَمْدی لَکَ واصِلٌ، وَثَنائی عَلَیْکَ دائِمٌ، مِنَ الدَّهْرِ إِلَی الدَّهْرِ، بِأَلْوانِ التَّسْبیحِ، خالِصاً لِذِکْرِکَ، وَمَرْضِیّاً لَکَ بِناصِعِ التَّوْحیدِ، وَ إِمْحاضِ التَّمْجیدِ بِطُوْلِ التَّعْدیدِ، وَمَزِیَّهِ أَهْلِ الْمَزیدِ، لَمْ تُعَنْ فی قُدْرَتِکَ، وَلَمْ تُشارَکَ فی إِلهِیَّتِکَ، وَلَمْ تُعْلَمْ لَکَ مائِیَّهً فَتَکُونَ لِلْأَشْیاءِ الْمُخْتَلِفَهِ مُجانِساً، وَلَمْ تُعایَنْ إِذْ حَبَسْتَ الْأَشْیاءَ عَلَی الْغَرائِزِ، وَلا خَرَقَتِ الْأَوْهامُ حُجُبَ الغُیُوبِ، فَتَعْتَقِدُ فیکَ مَحْدُوداً فی عَظَمَتِکَ، فَلا یَبْلُغُکَ بُعْدُ الْهِمَمِ، وَلایَنالُکَ غَوْصُ الْفِکَرِ، وَلایَنْتَهی إِلَیْکَ نَظَرُ ناظِرٍ فی مَجْدِ جَبَرُوتِکَ.
پس حمد من پیوسته و ستایش من برای تو دائمی است، گاه به رنگهای تسبیح، صرفاً برای یاد تو. هذیان ها حجاب های غیب را نیز درنوردیده اند تا تو را در عظمت محدود بدانند تا بعد از آن عزم به تو نرسد. هذیان ها حجاب های غیب را نیز درنوردیده اند تا تو را در عظمت محدود بدانند تا بعد از آن عزم به تو نرسد. غوطه ور شدن اندیشه به تو نمی رسد و نگاه بیننده به شکوه قدرت تو پایان نمی پذیرد.
اِرْتَفَعَتْ عِنْ صِفَهِ الْمَخْلُوقینَ صِفاتُ قُدْرَتِکَ، وَعَلا عَنْ ذلِکَ کِبْرِیاءُ عَظَمَتِکَ، لایَنْقُصُ ما أَرَدْتَ أَنْ یَزْدادَ، وَلایَزْدادُ ما أَرَدْتَ أَنْ یَنْقُصَ، لا أَحَدَ حَضَرَکَ حینَ بَرَأْتَ النُّفُوسَ، کَلَّتِ الْأَوْهامُ عَنْ تَفْسیرِ صِفَتِکَ، وَانْحَسَرَتِ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ عَظَمَتِکَ، وَکَیْفَ تُوْصَفُ وَأَنْتَ الْجَبَّارُ الْقُدُّوسُ، اَلَّذی لَمْ تَزَلْ أَزَلِیّاً دائِماً فِی الْغُیُوبِ وَحْدَکَ لَیْسَ فیها غَیْرُکَ وَلَمْ یَکُنْ لَها سِواکَ.
بالاتر از درجات مخلوقات، صفات قدرت توست و بالاتر از آن افتخار عظمت توست. آنچه می خواهی زیادش کنی کم نمی شود و آنچه می خواهی کم کنی زیاد نمی شود. هنگامی که ارواح تبرئه شدند هیچکس حضور نداشت. توهمات از تبیین صفات تو منسوخ شده اند و ذهن ها از اینکه عظمت تو چیست و چگونه می توان تو را توصیف کرد در حالی که توانا و مقدّس هستی دور شده است. آنکه برای همیشه در غیب تنها ماند، جز تو نیست و جز تو کسی نبود.
حارَ فی مَلَکُوتِکَ عَمیقاتُ مَذاهِبِ التَّفْکیرِ، فَتَواضَعَتِ الْمُلُوکُ لِهَیْبَتِکَ، وَعَنَتِ الْوُجُوهُ بِذُلِّ الْإِسْتِکانَهِ لَکَ، وَانْقادَ کُلُّ شَیْءٍ لِعَظَمَتِکَ، وَاسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْءٍ لِقُدْرَتِکَ، وَخَضَعَتْ لَکَ الرِّقابُ، وَ کَلَّ دُونَ ذلِکَ تَحْبیرُ اللُّغاتِ، وَضَلَّ هُنالِکَ التَّدْبیرُ فی تَصاریفِ الصِّفاتِ، فَمَنْ تَفَکَّرَ فی ذلِکَ رَجَعَ طَرْفُهُ إِلَیْهِ حَسیراً، وَعَقْلُهُ مَبْهُوراً، وَتَفَکُّرُهُ مُتَحَیِّراً.
در پادشاهی شما عمیق ترین آموزه های فکری داغ است، بنابراین پادشاهان در برابر اعتبار شما فروتن کردند و چهره ها در برابر شما به فروتنی اختصاص داشتند. و همه چیز را تسلیم عظمت خود کن و همه چیز را به قدرتت تسلیم کن و گردن را به خود تسلیم کن، و در صیغه صفات میزانی است، پس هر کس در آن بیندیشد، متحیر به سوی او بازگردد، ذهنش مبهوت و اندیشه اش متحیر شود.
أَللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَوالِیاً مُتَّسِقاً مُسْتَوْثِقاً، یَدُومُ وَلایَبیدُ غَیْرَ مَفْقُودٍ فِی الْمَلَکُوتِ، وَلا مَطْمُوسٍ فِی الْمَعالِمِ، وَلا مُنْتَقِصٍ فِی الْعِرْفانِ، وَلَکَ الْحَمْدُ ما لاتُحْصی مَکارِمُهُ فِی اللَّیْلِ إِذا أَدْبَرَ، وَالصُّبْحِ إِذا أَسْفَرَ، وَفِی الْبَراری وَالْبِحارِ، وَالْغُدُوِّ وَالْآصالِ، وَالْعَشِیِّ وَالْإِبْکارِ، وَفِی الظَّهائِرِ وَالْأَسْحارِ.
خداوندا، حمد و ستایش از آن توست، مکرر، پیاپی، متواتر و مستند، ماندگار و نابود کننده، در ملکوت گم نشده است. نه در نقاط عطف محو می شود و نه در عرفان کاهش می یابد، ستایش تو را که برکاتت در شبی که روی برمی گرداند بی شمار است. و در بامداد که طلوع می کند و در بیابان و دریاها و صبح و شام و شام و ساعات اولیه و بعدازظهرها و سحرها.
أَللَّهُمَّ بِتَوْفیقِکَ قَدْ أَحْضَرْتَنِی الرَّغْبَهَ، وَجَعَلْتَنی مِنْکَ فی وِلایَهِ الْعِصْمَهِ لَمْ أَبْرَحْ فی سُبُوغِ نَعْمائِکَ، وَتَتابُعِ آلائِکَ مَحْفُوظاً لَکَ فِی الْمَنْعَهِ وَالدِّفاعِ مَحُوطاً بِکَ فی مَثْوایَ وَمُنْقَلَبی، وَلَمْ تُکَلِّفْنی فَوْقَ طاقَتی، إِذْ لَمْ تَرْضَ مِنّی إِلّا طاعَتی، وَلَیْسَ شُکْری وَ إِنْ أَبْلَغْتُ فِی الْمَقالِ وَبالَغْتُ فِی الْفِعالِ بِبالِغِ أَداءِ حَقِّکَ، وَلا مُکافِیاً لِفَضْلِکَ.
خدایا به توفیقت آرزوی من را به ارمغان آورد و مرا در امان قرار دادی و از شکوه نعمتهایت کوتاهی نکردم. و توفیق دعای تو در پیشگیری و دفاع محفوظ است و تو را در آرامگاه و بازگشتم احاطه کرده است و بیش از توانم بر من تکلیف نکردی. از آنجا که جز اطاعت من و نه شکر من راضی نیستی و اگر در مطلبی با ادا کردن حق تو در عمل مبالغه نمودم و هیچ معادلی برای فضل تو نیست.
لِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، لَمْ تَغِبْ وَلا تَغیبُ عَنْکَ غائِبَهٌ، وَلاتَخْفی عَلَیْکَ خافِیَهٌ، وَلَمْ تَضِلَّ لَکَ فی ظُلَمِ الْخَفِیَّاتِ ضالَّهٌ، إِنَّما أَمْرُکَ إِذا أَرَدْتَ شَیْئاً أَنْ تَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ.
چون تو خدایی که جز تو معبودی ندارد، پنهان نیستی و پنهانی از تو پوشیده نیست و تو خود را در تاریکی های پنهان گمراه نکردی، فرمان تو این است که اگر چیزی را می خواهی به آن بگو «باش» و آن می شود.
أَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ مِثْلَ ما حَمِدْتَ بِهِ نَفْسَکَ، وَحَمِدَکَ بِهِ الْحامِدُونَ، وَمَجَّدَکَ بِهِ الْمُمَجِّدُونَ، وَکَبَّرَکَ بِهِ الْمُکَبِّرُونَ، وَعَظَّمَکَ بِهِ الْمُعَظِّمُونَ، حَتَّی یَکُونَ لَکَ مِنّی وَحْدی بِکُلِّ طَرْفَهِ عَیْنٍ، وَأَقَلَّ مِنْ ذلِکَ مِثْلُ حَمْدِ الْحامِدینَ، وَتَوْحیدِ أَصْنافِ الْمُخْلِصینَ، وَتَقْدیسِ أَجْناسِ الْعارِفینَ، وَثَناءِ جَمیعِ الْمُهَلِّلینَ، وَمِثْلُ ما أَنْتَ بِهِ عارِفٌ مِنْ جَمیعِ خَلْقِکَ مِنَ الْحَیَوانِ، وَأَرْغَبُ إِلَیْکَ فی رَغْبَهِ ما أَنْطَقْتَنی بِهِ مِنْ حَمْدِکَ، فَما أَیْسَرَ ما کَلَّفْتَنی بِهِ مِنْ حَقِّکَ، وَأَعْظَمَ ما وَعَدْتَنی عَلی شُکْرِکَ.
خداوندا، ستایش برای توست مانند آنچه خود را به آن ستایش کرده ای، و تسبیح کنندگان تو را با آن تسبیح می کنند، و بزرگان به وسیله او تو را تجلیل کردند. و من همانقدر به تو میل دارم که آنچه را که در ستایشت به من گفتی، پس آسان ترین آنچه به من سپرده ای حق توست و بزرگ ترین آن چیزی است که برای شکرگزاری به من وعده داده ای.
اِبْتَدَأْتَنی بِالنِّعَمِ فَضْلاً وَطَوْلاً، وَأَمَرْتَنی بِالشُّکْرِ حَقّاً وَعَدْلاً، وَوَعَدْتَنی عَلَیْهِ أَضْعافاً وَمَزیداً، وَأَعْطَیْتَنی مِنْ رِزْقِکَ اعْتِباراً وَفَضْلاً، وَسَأَلْتَنی مِنْهُ یَسیراً صَغیراً، وَأَعْفَیْتَنی مِنْ جُهْدِ الْبَلاءِ وَلَمْ تُسْلِمْنی لِلسُّوءِ مِنْ بَلاءِکَ مَعَ ما أَوْلَیْتَنی مِنَ الْعافِیَهِ، وَسَوَّغْتَ مِنْ کَرائِمِ النَّحْلِ، وَضاعَفْتَ لِیَ الْفَضْلَ مَعَ ما أَوْدَعْتَنی مِنَ الْمَحَجَّهِ الشَّریفَهِ، وَیَسَّرْتَ لی مِنَ الدَّرَجَهِ الْعالِیَهِ الرَّفیعَهِ، وَاصْطَفَیْتَنی بِأَعْظَمِ النَّبِیّینَ دَعْوَهً، وَأَفْضَلِهِمْ شَفاعَهً، مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ.
مرا با نعمت فراوان مملو کردی و به شکرگزاری راستین و عادلانه دستور دادی. و بارها بر آن و بیشتر به من وعده دادی و از خود به من روزی دادی. و اندکی از آن را از من خواستی، و تو مرا از استرس مصیبت رها کردی و با وجود سلامتی که به من عطا کردی مرا از مصیبت خود به بدی رهانیدی. با زیارت شریفی که به من امانت دادی، فضلی را برای من چند برابر کردی و مقام بلند و متعالی را برایم آسان ساختی. و مرا با برترین پیامبران در نماز برگزیدی و بهترین شفیع آنان محمد صلی الله علیه و آله و سلم.
أَللَّهُمَّ فَاغْفِرْ لی ما لایَسَعُهُ إِلّا مَغْفِرَتُکَ، وَلا یَمْحَقُهُ إِلّا عَفْوُکَ، وَلا یُکَفِّرُهُ إِلّا فَضْلُکَ، وَهَبْ لی فی یَوْمی یَقیناً تُهَوِّنُ عَلَیَّ بِهِ مُصیباتِ الدُّنْیا وَأَحْزانَها بِشَوْقٍ إِلَیْکَ، وَرَغْبَهٍ فیما عِنْدَکَ، وَاکْتُبْ لی عِنْدَکَ الْمَغْفِرَهَ، وَبَلِّغْنِی الْکَرامَهَ، وَارْزُقْنی شُکْرَ ما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ.
خدایا آنچه را که جز بخشش تو نیست مرا ببخش و جز عفو تو او را اصلاح نمی کند و جز فضل تو کفاره او را نمی بخشد. در روزگارم به من یقین عطا کن که بدبختی ها و غم های دنیا را با اشتیاق به تو بر من آسان می کند. و آنچه را نزد توست می‌خواهد، و نزد خودت برای من آمرزش بنویس و کرامتی به من برسان، و شکر آنچه را به من ارزانی داشته‌ای به من برسان.
فَإِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْواحِدُ الرَّفیعُ الْبَدیءُ الْبَدیعُ السَّمیعُ الْعَلیمُ، اَلَّذی لَیْسَ لِأَمْرِکَ مَدْفَعٌ، وَلا عَنْ قَضائِکَ مُمْتَنِعٌ، أَشْهَدُ أَنَّکَ رَبّی وَرَبُّ کُلِّ شَیْءٍ، فاطِرُ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ، عالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهادَهِ، اَلْعَلِیُّ الْکَبیرُ.
تو خدای یگانه و برتر و مبتکر و شنوا و دانا هستی. کسی که نه برای امر تو دفعی وجود دارد و نه برای قضاوت تو، پرهیزی است. گواهی می دهم که تو پروردگار من و پروردگار هر چیزی هستی، پدیدآورنده آسمان ها و زمین، دانای غیب و آشکار، بلندمرتبه و بزرگ.
أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ الثَّباتَ فِی الْأَمْرِ، وَالْعَزیمَهَ عَلَی الرُّشْدِ، وَالشُّکْرَ عَلی نِعْمَتِکَ، أَعُوذُ بِکَ مِنْ جَوْرِ کُلِّ جائِرٍ، وَبَغْیِ کُلِّ باغٍ، وَحَسَدِ کُلِّ حاسِدٍ، بِکَ أَصُولُ عَلَی الْأَعْداءِ، وَبِکَ أَرْجُو وِلایَهَ الْأَحِبَّاءِ مَعَ ما لا أَسْتَطیعُ إِحْصاءَهُ، وَلاتَعْدیدَهُ مِنْ عَوائِدِ فَضْلِکَ، وَطُرَفِ رِزْقِکَ، وَأَلْوانِ ما أَوْلَیْتَ مِنْ إِرْفادِکَ.
خدایا از تو استقامت در امر و عزم به نیکی و شکر نعمتت می خواهم و از ظلم هر ستمگری به تو پناه می برم. و از ظلم و ستم هر ستمگر و حسادت هر حسودی بر دشمنان ریشه دارید و به تو امید دارم.
فَإِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، اَلْفاشی فِی الْخَلْقِ رِفْدُکَ، اَلْباسِطُ بِالْجُودِ یَدُکَ، وَلاتُضادُّ فی حُکْمِکَ، وَلاتُنازَعُ فی أَمْرِکَ، تَمْلِکُ مِنَ الْأَنامِ ما تَشاءُ، وَلایَمْلِکُونَ إِلّا ما تُریدُ.
زیرا تو خدایی هستی که جز تو معبودی نیست، انتشار دهنده ی خلقت، دست تو، بخشنده ی سخاوت. و در داوری تو مخالفتی نیست، و در امر تو اختلافی نیست، تو بر مردم چنان که می خواهی مسلط هستی، و آنان جز آنچه تو می خواهی، ندارند.
«قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُوْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ، وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ، وَتُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ × تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ»
بگو: «خدایا ای صاحب ملک، پادشاهی را به هر که خواهی می دهی و پادشاهی را از هر که بخواهی می‌گیری و هر که را بخواهی برتری می‌بخشی و هر که را خواهی خوار می‌کنی، شب را روز می کنی و روز را شب می کنی و زنده را از مرده بیرون می آوری و مرده را از زنده بیرون می آوری و هر که را بخواهی بدون حساب روزی می دهی.
أَنْتَ الْمُنْعِمُ الْمُفْضِلُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْقادِرُ الْقاهِرُ الْمُقَدَّسُ فی نُورِ الْقُدْسِ، تَرَدَّیْتَ بِالْمَجْدِ وَالْعِزِّ، وَتَعَظَّمْتَ بِالْکِبْرِیاءِ، وَتَغَشَّیْتَ بِالنُّورِ وَالْبَهاءِ، وَتَجَلَّلْتَ بِالْمَهابَهِ وَالسَّناءِ، لَکَ الْمَنُّ الْقَدیمُ، وَالسُّلْطانُ الشَّامِخُ، وَالْجُودُ الْواسِعُ، وَالْقُدْرَهُ الْمُقْتَدِرَهُ.
تو بخشنده ترین، آفریدگار، بی گناه، توانا، قادر مطلق هستی. و به نور و شکوه پوشانده شدی و به عظمت و شکوه پوشیده شدی، تو دارای منّای کهن و اقتدار والا و سخاوت گسترده و قدرتی عظیم.
جَعَلْتَنی مِنْ أَفْضَلِ بَنی آدَمَ، وَجَعَلْتَنی سَمیعاً بَصیراً، صَحیحاً سَوِیّاً مُعافاً، لَمْ تَشْغَلْنی بِنُقْصانٍ فی بَدَنی، وَلَمْ تَمْنَعْکَ کَرامَتُکَ إِیَّایَ، وَحُسْنُ صَنیعِکَ عِنْدی، وَفَضْلُ إِنْعامِکَ عَلَیَّ ، أَنْ وَسَّعْتَ عَلَیَّ فِی الدُّنْیا، وَفَضَّلْتَنی عَلی کَثیرٍ مِنْ أَهْلِها، فَجَعَلْتَ لی سَمْعاً یَسْمَعُ آیاتِکَ، وَفُواداً یَعْرِفُ عَظَمَتِکَ، وَأَنَا بِفَضْلِکَ حامِدٌ، وَبِجُهْدِ یَقینی لَکَ شاکِرٌ، وَبِحَقِّکَ شاهِدٌ.
مرا از بهترین فرزندان آدم قرار دادی و شنوا و بینا و سالم و تندرست ساختی و هیچ نقصی در بدنم به من وارد نکردی عزت تو مانع لطف تو به من نشد، و نعمت تو بر من این است که در دنیا نسبت به من سخاوتمندی، و مرا بر بسیاری از مردم ترجیح دادی، پس گوشى براى من ساختى كه آيات تو را بشنود و جانى كه عظمت تو را بشناسد و من تو را سپاس مى گويم و با كوشش خاصى شكر مى كنى و حق تو گواه است.
فَإِنَّکَ حَیٌّ قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، وَحَیٌّ بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، وَحَیٌّ لَمْ تَرِثِ الْحَیاهَ مِنْ حَیٍّ، وَلَمْ تَقْطَعْ خَیْرَکَ عَنّی طَرْفَهَ عَیْنٍ فی کُلِّ وَقْتٍ، وَلَمْ تُنْزِلْ بی عُقُوباتِ النِّقَمِ، وَلَمْ تُغَیِّرْ عَلَیَّ دَقائِقَ الْعِصَمِ، فَلَوْ لَمْ أَذْکُرْ مِنْ إِحْسانِکَ إِلّا عَفْوَکَ، وَ إِجابَهَ دُعائی حینَ رَفَعْتُ رَأْسی بِتَحْمیدِکَ وَتَمْجیدِکَ، وَفی قِسْمَهِ الْأَرْزاقِ حینَ قَدَّرْتَ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما حَفَظَهُ عِلْمُکَ، وَعَدَدَ ما أَحاطَتْ بِهِ قُدْرَتُکَ، وَعَدَدَ ما وَسِعَتْهُ رَحْمَتُکَ.
شما قبل از هر زنده‌ای زنده‌اید، پس از هر زنده‌ای زنده‌اید، و زیستن را از زنده‌ای به ارث نبرده اس، و هیچ وقت یک چشم به هم زدن خوبی هایت را از من قطع نکردی، مجازات های انتقام جویی بر من وارد نکردی، اگر از احسان تو جز بخشش و اجابت دعای خود را به یاد نیاوردم آنگاه که سرم را با حمد و ثنای تو بلند کردم. و در رزق و روزی او هنگامی که مقدر شدی، پس ستایش تو را به اندازه ای که علمت حفظ کرده است، و به تعداد آنچه قدرت تو احاطه دارد و به تعداد آنچه رحمت تو فرا گرفته است.
أَللَّهُمَّ فَتَمِّمْ إِحْسانَکَ فیما بَقِیَ، کَما أَحْسَنْتَ فیما مَضی، فَإِنّی أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِتَوْحیدِکَ وَتَمْجیدِکَ، وَتَحْمیدِکَ وَتَهْلیلِکَ، وَتَکْبیرِکَ وَتَعْظیمِکَ، وَبِنُورِکَ وَرَأْفَتِکَ، وَرَحْمَتِکَ وَعُلُوِّکَ ، وَجَمالِکَ وَجَلالِکَ، وَبَهائِکَ وَسُلْطانِکَ، وَقُدْرَتِکَ وَبِمُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرینَ، أَلّا تَحْرِمَنی رِفْدَکَ وَفَوائِدَکَ.
خدایا خیرت را در آنچه باقی می ماند کامل کن، همانطور که در گذشته نیکو کردی، تو را به توحید و تسبیح، به حمد و بیان تو، به عظمت و تسبیحت، به نور و رحمتت می خواهم، و جمال و عظمت و جلال و قدرتت و سوگند به محمد و آل پاکش، مرا از حمایت ها و مزایای خود بی نصیب نگذارید.
فَإِنَّهُ لایَعْتَریکَ لِکَثْرَهِ ما یَتَدَفَّقُ بِهِ عَوائِقُ الْبُخْلِ، وَلایَنْقُصُ جُودَکَ تَقْصیرٌ فی شُکْرِ نِعْمَتِکَ، وَلاتُفْنی خَزائِنَ مَواهِبِکَ النِّعَمُ، وَلاتَخافُ ضَیْمَ إِمْلاقٍ فَتُکْدِیَ وَلایَلْحَقُکَ خَوْفُ عُدْمٍ فَیَنْقُصَ فَیْضُ فَضْلِکَ.
زیرا از فراوانی آنچه از موانع بخل می گذرد چیزی کم نمی کند و از سخاوتت در سپاسگزاری از لطفت نمی کاهد و گنجینه استعدادهایت منقضی نمی شود، و از فقر نترسی که از فراوانی فضلت کاسته نشود.
أَللَّهُمَّ ارْزُقْنی قَلْباً خاشِعاً، وَیَقیناً صادِقاً، وَلِساناً ذاکِراً، وَلاتُوْمِنّی مَکْرَکَ، وَلاتَکْشِفْ عَنّی سِتْرَکَ، وَلاتُنْسِنی ذِکْرَکَ، وَلاتُباعِدْنی مِنْ جَوارِکَ، وَلاتَقْطَعْنی مِنْ رَحْمَتِکَ، وَلاتُوْیِسْنی مِنْ رَوْحِکَ، وَکُنْ لی أَنیساً مِنْ کُلِّ وَحْشَهٍ، وَاعْصِمْنی مِنْ کُلِّ هَلَکَهٍ، وَنَجِّنی مِنْ کُلِّ بَلاءٍ، فَإِنَّکَ لاتُخْلِفُ الْمیعادَ.
خدایا به من دلی خاشع و یقین راستگو و زبان ذکری عطا فرما و به مکر خود به من اعتماد مکن و رازت را از من آشکار مکن و به یاد خدا مرا فراموش مکن. و مرا از همسایگی خود جدا مکن و از رحمتت منقطع مکن. و مرا از هر هلاکتی حفظ کن و از هر مصیبتی نجاتم ده که عهد خود را نمی شکنی.
أَللَّهُمَّ ارْفَعْنی وَلاتَضَعْنی، وَزِدْنی وَلاتَنْقُصْنی، وَارْحَمْنی وَلاتُعَذِّبْنی، وَانْصُرْنی وَلاتَخْذُلْنی، وَآثِرْنی وَلاتُوْثِرْ عَلَیَّ، وَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ، وَسَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً.
خدایا مرا بالا آور و خوارم مکن و زیادم کن و کوچکم مکن و به من رحم کن و عذابم مکن و مرا یاری کن و مرا رها مکن و به من عنایت کن و بر من برتری نده، درود و سلام بر محمد و آل او پاک و منزه باد.
فواید قرائت دعای حرز یمانی:
خواندن این دعا با نیتی پاک و با توکل بر خداوند هیچ عوارضی را در پی خود در زندگی فرد نخواهد داشت. این دعا از جمله دعای مشهور حرز اسلامی و به نقل از امیرالمومنین بوده که قرائت مداوم آن خواص و فواید بیشماری را به لطف خداوند بر روی زندگی انسان ها بسیار تاثیر گذار می باشد. از جمله خواص این دعا می توان به رفع بلاها و سختی ها در نابود کردن دشمنان، مانند شمشیر اشاره کرد. خواص و فایده این دعا یماننی تنها در نابودی دشمنان نبوده و حضرت رسول درباره فواید دعای حرز یمانی به امیرالمومنین فرموده اند: « اگر فردی این دعا را با نیتی راستین و قلبی خاشع و فروتن بخواند، آن گاه به کوه‌ها دستور بدهد که همراه او حرکت کنند، به طور حتم به دنبالش حرکت خواهند کرد؛ و اگر به دریا دستور دهد می‌تواند بر روی آن راه برود.»
بارها در اشعار شاعران معروف به این دعا اشاره شده و از ان عنوان یکی از دعای سریع‌الاجابه، عظیم الشان و تاثیرگذار یاد می شود و همچنین به باور عموم می توان به وسیله این دعا حاجت خود را از خداوند متعال گرفت. به طور مثال می توان به غزل شماره ۸۵ کتاب حافظ اشاره کرد:
« بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم / وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت »
همچنین بنا بر نوشته های علی ایروانی در کتاب «شرح دعای مبارکه سیفی (یمانی)»خود به نقل از بزرگان، این حرز را دارای چهل خاصیت است که ده خاصیت آن مربوط به آخرت و سی خاصیت دیگر آن مربوط به دنیا می باشد:
خواص اخروی این دعا یمانی شامل :
مرگ با ایمان، گرفتن جان او با حالتی زیبا توسط عزرائیل، جواب دادن به سوالات نکیر و منکر پس از مرگ، کسب هزار درجه در بهشت، نورانیت در روز آخرت، قرار گرفتن در تحت عرش الهی، سنگینی عمل در ترازوی حساب، عبور سریع از پل صراط، تقدم بر دیدن پیامبر و ....
خواص دنیوی آن شامل :
رسیدن به مراد و آرزوهای خود، رهایی از درماندگی و گشایش کار، آزاد شدن از زندان، شفای مریض، بچه دار شدن، رسیدن به معشوق خود به شیوه ای حلال، سلامتی در سفر، پیروزی بر دشمنان، ایمنی از ستم حاکمان و...
معرفی آثار و کتاب های مربوط به دعای حرز
در این قسمت به معرفی چند نمونه از کتاب های که در خصوص دعای حرز یمانی و شرح مقدمات و آداب خواندن آن نوشته شده؛ اشاره خواهیم کرد:
کتاب"دعای سریع الاجابة و عظیم الشان حرز یمانی"؛ نوشته محمدرضا کریمی
کتاب " بحار الانوار " : نوشته علامه مجلسی
کتاب " ضیاء العالمین" : نوشته شیخ ابوالحسن شریف
کتاب " نجم ثاقب " : نوشته محدث نوری
کتاب «شرح دعای مبارکه سیفی (یمانی)» : نوشته علی ایروانی
و...
دیدگاه خود را بنویسید